Όταν κάποιος μιλάει για ποδόσφαιρο και για παιχταράδες που αν και ήξεραν... καντάρια μπάλα αλλά ήταν (ας το θέσουμε ευγενικά) αυτοκαταστροφικοί, τότε αυτόματα η κουβέντα πηγαίνει στον ανεπανάληπτο Τζορτζ Μπεστ. Αν υπήρχε κάποιος που θα μπορούσε να συγκριθεί μαζί του (περισσότερο για τα εξωγηπέδικα, παρά για την μπάλα που έπαιξε) αυτός θα ήταν ο ποδοσφαιριστής που άκουγε στο όνομα Ρόμπιν Φράιντεϊ. Ο συγκεκριμένος τύπος έπαιξε ποδόσφαιρο για μόλις τέσσερα χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Οι φωτογραφίες εντός γηπέδου λίγες, ακόμα λιγότερα τα τηλεοπτικά πλάνα. Όσοι ήταν τυχεροί και τον είδαν εντός των τεσσάρων άσπρων γραμμών του γηπέδου έκαναν λόγο για ένα σπουδαίο ταλέντο. Αρκεί να αποφάσιζε να παίξει ή να ήταν ξεμέθυστος!
«The man don’ t give a f**k»
Ο Ρόμπιν Φράιντεϊ γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1952 στο Λονδίνο. Από πιτσιρικάς έδειξε πως δεν ήταν από τους ανθρώπους που μπαίνουν σε καλούπια. Δύσκολη περίπτωση ακόμα και για τους γονείς του οι οποίοι είδαν το ποδόσφαιρο σαν τη χρυσή ευκαιρία για να γλιτώσει το παιδί τους τη φυλακή. Μάταια, όπως αποδείχθηκε… Στα 15 του χρόνια και ενώ έχει ήδη εγκαταλείψει το σχολείο παίζει στις ακαδημίες της Κρίσταλ Πάλας. Παράλληλα, όμως, έχει βαλθεί να φτιάξει έναν φάκελο στην αστυνομία που θα… ζύγιζε περισσότερο από τον ίδιο! Συλλαμβάνεται πολλές φορές για μικροκλοπές, βανδαλισμούς, καυγάδες και μέθη.
Μία από εκείνες τις παραβατικές συμπεριφορές τον στέλνει για πρώτη φορά πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Ο Ρόμπιν Φράιντεϊ δεν εγκαταλείπει την μπάλα. Μέσα στους 14 μήνες που έμεινε στην φυλακή κατάφερε να γίνει «θρύλος» στο πρωτάθλημα των κρατουμένων! Σύμφωνα με μαρτυρίες χαρίζει μερικές στιγμές απίστευτου ποδοσφαιρικού κάλλους και πετυχαίνει γκολ σπάνιας ομορφιάς. Συγκρατούμενοι και δεσμοφύλακες τον ψηφίζουν για την καλύτερη εντεκάδα των φυλακών. Ο ίδιος το θεωρούσε ως το μεγαλύτερο παράσημο της καριέρας του. Η σκληρή αλήθεια είναι πως είχε δίκιο. Δεν είχε να επιδείξει και τίποτα καλύτερο από αυτό! Η Κρίσταλ Πάλας τον διώχνει και εκείνος κάνει ένα μικρό πέρασμα από τις ακαδημίες τεσσάρων ακόμα ομάδων του Λονδίνου ανάμεσα στις οποίες εκείνες των Τσέλσι και ΚΠΡ.
Κάπου ανάμεσα σε εκείνη την περιήγηση στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες και την αποφυλάκιση του προσπαθεί, χωρίς την παραμικρή επιτυχία, να κάνει τον καλό οικογενειάρχη. Μέχρι τα 20 του είχε προλάβει να παντρευτεί δύο φορές και να γίνει πατέρας παίζοντας ποδόσφαιρο σε μικρές ομάδες για τα προς το ζην. Οι προσωπικοί του δαίμονες, ωστόσο, φαίνεται πως δεν το άφησαν να ησυχάσει.
Καταχρήσεις, βίαια επεισόδια και πολλές και θρυλικές εξωσυζυγικές εφήμερες σχέσεις. Ο Φράιντεϊ είχε τη φήμη του δεινού εραστή. Πάντα τα ξενύχτια και οι καταχρήσεις είχαν και… άρωμα γυναίκας. Τίποτα δεν μπορούσε να του αντισταθεί.
Μέσα σε όλον αυτό τον κυκεώνα ο Ρόμπιν Φράιντεϊ πού και πού θυμάται να παίξει και μπάλα. Κάποιες από τις εμφανίσεις που κάνει «μαγνητίζουν» τα βλέμματα των ανθρώπων της Ρέντινγκ οι οποίοι το 1974 του προσφέρουν συμβόλαιο με την ελπίδα ότι το να αφήσει τις ερασιτεχνικές κατηγορίες για να παίξει σε μια μεγάλη ομάδα θα τον επανέφερε στον σωστό δρόμο. Με τη φανέλα της Ρέντινγκ και παίζοντας πάντα στην επίθεσή της πραγματοποιεί τεράστιες εμφανίσεις που καθηλώνουν τους οπαδούς της ομάδας οι οποίοι τον λατρεύουν. Και τις δύο χρονιές αναδεικνύεται «παίκτης της χρονιάς» και πρώτος σκόρερ της ομάδας. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι τσαμπουκάδες του στους αντιπάλους του «χαρίζει» μια ακόμα πρωτιά: στις τιμωρίες!
Ο Φράιντεϊ έπαιξε με τη Ρέντινγκ 135 παιχνίδια και σκόραρε 53 γκολ. Το μεγάλο του ατού ήταν τα απίστευτης δύναμης σουτ από τα 30 μέτρα αλλά και οι ντρίπλες και οι προσποιήσεις που σε πολλές περιπτώσεις ανάγκαζαν τους αντίπαλους αμυντικούς να σωριάζονται στο έδαφος ενώ εκείνος έφευγε σαν… κύριος από την άλλη πλευρά. Τα ναρκωτικά και το ποτό αλλά και (συνεπακόλουθα) οι βίαιες συμπεριφορές είχαν επιστρέψει και πάλι στο προσκήνιο. Κάθε βράδυ γινόταν στουπί στο μεθύσι και έκανε τα χειρότερα μέσα στα μπαρ που έπινε ενώ δεν δίσταζε να κυκλοφορεί ακόμα και ολόγυμνος.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που πλακωνόταν στο ξύλο με τους συμπαίκτες του. Ο Φράιντεϊ είχε σπάσει σαγόνι συμπαίκτη του σε προπόνηση επειδή γέλασε μαζί του για ένα λάθος κοντρόλ. Η κλωτσιά του στον Μάρκ Λόρενσον θεωρείται ακόμα και σήμερα από τις πιο επικίνδυνες που έχουν γίνει ποτέ σε γήπεδο ποδοσφαίρου. Έβαζε γκολ και αντί να πανηγυρίσει έσπευδε να βρίσει και να κάνει χυδαίες χειρονομίες κατά των αντιπάλων του.
Ο δρόμος προς ένα άδοξο τέλος
Δυο χρόνια αργότερα, το 1976 δηλαδή, οι υπεύθυνοι της Ρέντινγκ απηυδισμένοι τον πουλάνε στην Κάρντιφ που τότε έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία. Πήγε στην Ουαλία με τρένο χωρίς εισιτήριο. Αλλά αυτό δεν ήταν το σημαντικότερο. Μέσα στο τρένο μέθυσε και τα έκανε γυαλιά καρφιά! Ο τότε προπονητής της ομάδας, Τζίμι Άντριους, ήταν αυτός που πλήρωσε την εγγύηση για να αφεθεί ελεύθερος! Στο ντεμπούτο κάνει όργια απέναντι στη Φούλαμ του θρυλικού Μπόμπι Μουρ. Πετυχαίνει δυο γκολ και εκθέτει πολλές φορές τον μεγάλο σε ηλικία αλλά ακόμα ηγέτη της εθνικής ομάδας του νησιού.
Με την Κάρντιφ έπαιξε 21 ματς και πέτυχε 6 γκολ αλλά η καριέρα του σταματάει κάπου εκεί. Στα μισά της επόμενης χρόνιας ανακοινώνει πως εγκαταλείπει την ενεργό δράση. Μόλις στα 25 του χρόνια! Από εκεί και πέρα έχει άπλετο χρόνο να αφιερωθεί στις… καταχρήσεις. Τη δεκαετία του ’80 δούλεψε ως ντεκορατέρ αλλά ούτε εκεί κατάφερε να στεριώσει. Η παραβατική συμπεριφορά, το αλκοόλ και οι καταχρήσεις τον έστειλαν για ακόμα μια φορά στη φυλακή. Στις 22 Δεκεμβρίου 1990 ήρθε το τέλος. Η καρδιά του Φράιντεϊ σταμάτησε να χτυπά μετά από μια υπερβολική δόση ηρωίνης. Στην κηδεία του πήγαν χιλιάδες άνθρωποι. Ακόμα και οπαδοί αντίπαλων ομάδων.
Ακόμα και σήμερα οι οπαδοί της Ρέντινγκ τον τιμούν και τον θυμούνται. Κανείς δεν τον έχει ξεχάσει στο νησί. Πριν από χρόνια ο βετεράνος διαιτητής Κλάιβ Τόμας, ο οποίος έχει «σφυρίξει» σε παιχνίδια που έχουν αγωνιστεί οι μεγαλύτεροι θρύλοι του ποδοσφαίρου θυμάται ένα ματς της Ρέντινγκ με την Τρανμίρ όπου ο Φράιντεϊ πέτυχε ένα γκολ από τα 40 μέτρα. «Ήταν το καλύτερο γκολ που έχω δει, ακόμα και από αυτά των Πελέ και Κρόιφ», είχε πει ο Τόμας.
Αλλά δεν είναι μόνο οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου. Προς το τέλος της καριέρας του ο Ρόμπιν είχε δηλώσει: «στο γήπεδο τους μισώ όλους. Δεν με νοιάζει για κανένα και για τίποτα». Η δήλωση αυτή αρκετά χρόνια αργότερα ενέπνευσε το συγκρότημα Super Furry Animals να γράψει το τραγούδι «The man don’ t give a f**k». Το εξώφυλλο, μάλιστα, του σινγκλ είχε κυκλοφορήσει με τη φωτογραφία του Φράιντεϊ να χειρονομεί στον τερματοφύλακα της Λούτον, Αλέξις μετά από την επίτευξη ενός γκόλ. Φωτογραφία που είναι ιστορική και θεωρείται σήμα κατατεθέν της καριέρας του Φράιντεϊ. Τέλος, για τη ζωή του Ρόμπιν οι Paul McGuigan και Paolo Hewitt έγραψαν το βιβλίο «The Greatest Footballer You Never Saw!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
