Οι μυθικοί προπονητές της Α' Εθνικής που λείπουν σήμερα από τα γήπεδα

Μετά από το οδοιπορικό μου στις καλύτερες σελίδες του βιβλίου της Α' Εθνικής με αυτές τις μεταγραφάρες-διαμάντια, δεν θα μπορούσα να μην προσθέσω εκείνους που βρίσκονταν στον πάγκο και κρατούσαν το ραβδί του ποδοσφαιρικού Μωυσή, υποσχόμενοι «κοσμογονικές» καταστάσεις στα γήπεδα.

Βρήκα και γυρολόγους και απατεώνες αλλά και προπονητές που προσπάθησαν να φέρουν νοοτροπίες και στυλ παιχνιδιού από απαιτητικά πρωταθλήματα. Βέβαια, οι περισσότεροι κόλλησαν στη «Βαβέλ» των παραγόντων του ελληνικού ποδοσφαίρου. 

Τάις Λίμπρεχτς

Πώς τον γνωρίσαμε: Το 1987, δηλαδή την εποχή που ο Ολυμπιακός φλέρταρε με την προτελευταία θέση της Α' Εθνικής, βρήκε μπροστά του τον ΠΑΟΚ. Η ήττα με 6-1 ήρθε τόσο εύκολα όσο φαντάζεστε. Ο Ολλανδός κόουτς μπήκε στα κιτάπια των ανθρώπων του Κοσκωτά και με συνοπτικές διαδικασίες κατηφόρισε στον Πειραιά. Μαζί με ένα κονβόι ποδοσφαιριστών ήρθε, είδε και απήλθε, για να επιστρέψει στην ομάδα τον Σεπτέμβριο του 1994, έχοντας κάνει και ένα καλό πέρασμα από τον Ηρακλή, λίγο μετά τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Μαρσέιγ για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

«Μ' έφαγαν τα κυκλώματα και οι συμβουλάτορες του προέδρου», διαμαρτυρόταν ο απερχόμενος κόουτς Αλέφαντος.

Τι έκανε μετά: Προσπάθησε να διακριθεί με την εθνική Νιγηρίας το 1998, τα κατάφερε όμως το 2001 σε ένα τελείως διαφορετικό ποδοσφαιρικό «πλανήτη». Με την αυστριακή Γκράτσερ, ο 82χρονος σήμερα Λίμπρεχτς, κέρδισε Κύπελλο και Σούπερ Καπ.

Κρίστο Μπόνεφ

Πώς τον γνωρίσαμε: Δόξα του βουλγάρικου ποδοσφαίρου, ήρθε στον Παναθηναϊκό το 1988, κέρδισε ένα πρωτάθλημα το 1990 και βοήθησε στη δημιουργία μιας χαλύβδινης ομάδας με Σαραβάκο, Βαζέχα, Βάντσικ, Καλλιτζάκη, Καλαντζή, Γεωργακόπουλο, Μαυρίδη.

Τι έκανε μετά: Προπόνησε Λάρισα και Ιωνικό, μας χαιρέτησε το 1994. Σήμερα είναι επίτιμος πρόεδρος της Λοκομοτίβ Πλόβντιβ.

Ντράγκαν Κοκότοβιτς

Πώς τον γνωρίσαμε: Ήρθε στα Γιάννενα το 1981 και έπαιξε τρεις σεζόν. Ρίζωσε στην Ελλάδα και έγινε ξακουστός γυρολόγος της προπονητικής. Πέρασε από: Γιάννενα, Καλαμάτα, ΠΑΟΚ, ξανά Καλαμάτα, Παναργειακό, Απόλλωνα Σμύρνης, Ναυπακτιακό, Ολυμπιακό Βόλου, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Ατρόμητο, Πανσερραϊκό, μέσα σε 21 χρόνια (1993-2014), με ένα μικρό διάλειμμα που πήγε στην Κίνα για λογαριασμό της Γκουανγκντόνγκ Κέιβ. 

Τι έκανε μετά: Προπόνησε τη Σανγκάη Τζου-Τζου, ομάδα Β' Εθνικής Κίνας (2017) και έγινε μάνατζερ παικτών.

Άρι Χάαν

Πώς τον γνωρίσαμε: Μυθική φιγούρα του ολλανδικού ποδοσφαίρου, τον γνωρίσαμε στον ιστορικό τελικό του Γουέμπλεϊ (1971), όταν ο σαρωτικός Άγιαξ εκείνης της εποχής αντιμετώπισε τον ΠΑΟ. Ως προπονητής, πέρασε από Νυρεμβέργη, Σταντάρ Λιέγης και το 1994 βρέθηκε στον ΠΑΟΚ του Θωμά Βουλινού για μια σεζόν. Το 1999, επί Μπατατούδη, επίσης έκανε μια σύντομη επανεμφάνιση. 0/2 για τον Ολλανδό.

Τι έκανε μετά: Την πρώτη φορά έβγαλε σεζόν λόγω καλών εμφανίσεων του ΠΑΟΚ με Ολυμπιακό (3-0) και Άρη (4-0). Τη δεύτερη φορά, φημολογείτα πως έφυγε γιατί κάποιος τον «κάρφωσε» πως παραμονές κρίσιμου αγώνα, είχε βρεθεί σε λαϊκό κέντρο της Θεσσαλονίκης και έσπαγε πιάτα. Ίσως και να αποτελεί μύθο αυτό το γεγονός, καθώς η ομάδα συζητούσε με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο οποίος και τον διαδέχθηκε.

Ο 72χρονος σήμερα Χάαν συνέχισε στον Πανηλειακό, έφτασε ως το Ιράν, το Καμερούν και την Αλβανία ως ομοσπονδιακός προπονητής, ενώ τα τελευταία του μεροκάματα σε πάγκους, τα έκανε με την Τιαντζίν Τέντα.

Κουρτ Γιάρα

Πώς τον γνωρίσαμε: Ένας σπουδαίος παίκτης του αυστριακού ποδοσφαίρου, που έφτασε με τη γερμανική Ντουίσμπουργκ ως τον ημιτελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (1979), ενω είχε περισσότερες από 130 συμμετοχές και 35 γκολ με τη Βαλένθια και την Γκρασχόπερς. Ως κόουτς, ήρθε από καλές σεζόν στα πρωταθλήματα Αυστρίας και Ελβετίας στη Ξάνθη του 1996, που ξεχείλιζε ταλέντο: Βενετίδης, Πατσατζόγλου, Ζήκος, Λουτσιάνο, Βιλανάκης, Κυπαρίσσης, Μάνγκαν και Βρύζας (μέχρι το Δεκέμβριο του '96) βρίσκονταν σε ένα εκπληκτικό ρόστερ.

Σε 21 ματς είχε μόλις τέσσερις νίκες. Τον διαδέχθηκε ο Γιάννης Μαντζουράκης. Η Ξάνθη τερμάτισε 13η. 

Τι έκανε μετά: Πήγε στην Κύπρο, ξαναγύρισε στην Αυστρία, πήρε σύνταξη.

Χάουαρντ Κένταλ

Πώς τον γνωρίσαμε: Δύο χρόνια πριν μάθουμε για τον Κουρτ Γιάρα, το Σεπτέμβριο του 1994, η Ξάνθη έμπαινε στα κιτάπια των στελεχών της νεότευκτης τότε Premier League, φέρνοντας έναν κόουτς που είχε πάρει πρωτάθλημα Αγγλίας με την Έβερτον! Έμεινε για επτά αγώνες, βοήθησε όσο πρόλαβε στην ανάδειξη ταλέντων και ύστερα γύρισε στην Αγγλία.

Τι έκανε μετά:  Ξαναγύρισε στην Ελλάδα το 1998 για να αναλάβει τον Εθνικό Πειραιά, που πάλευε να μείνει στην Α' Εθνική. Δεν τα κατάφερε. Τότε σταμάτησε την προπονητική. Ο Κένταλ απεβίωσε το 2015. 

Σημείωση: Σε συνέντευξη που είχε δώσει στο BBC, δεν είχε εκφραστεί και με τα καλύτερα λόγια για το ποδόσφαιρο στη χώρα μας, μιλώντας για φαινόμενα αλλοίωσης ή έστω απόπειρας αλλοίωσης αποτελεσμάτων.

Αλμπέρτο Μπιγκόν

Πώς τον γνωρίσαμε: Καμαρωτός, ντελικάτος, σαν διαφημιστικό της Dolce & Gabbana σκηνοθετημένο από τον Φελίνι έμοιαζε ο Μπιγκόν στη δεκαετία (1971-1980) που έπαιζε στη Μίλαν. Ύστερα ως κόουτς, διαχειρίστηκε μεταξύ άλλων, τον κορυφαίο παίκτη του πλανήτη, Ντιέγκο Μαραντόνα. Δεν θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα στον Ολυμπιακό των αστέρων, του Ζάχοβιτς και του Ζιοβάνι; ΟΧΙ. 

Τι έκανε μετά: Αφού έκανε το λάθος να τσακωθεί με τον Ζάχοβιτς (τον είχε βγάλει αλλαγή σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό), αποσύρθηκε για μερικά χρόνια από την προπονητική. Το 2007 ανέλαβε την ελβετική Σιόν.

Ίλιε Ντουμιτρέσκου

Πώς τον γνωρίσαμε: Άλλος ένας γυρολόγος πολυτελείας, δόξα του ρουμάνικου ποδοσφαίρου που έφτασε να αγωνιστεί ακόμα και για την Τότεναμ στις αρχές των '90s, εμφανίστηκε στην ΑΕΚ στις αρχές των '00s, δεν κατάφερε απολύτως τίποτα και ύστερα άρχισε να συλλέγει εμπειρίες: Καλλιθέα, Αιγάλεω, Ακράτητος(!) και Πανθρακικός για ένα (1) μόλις ματς.

Τι έκανε μετά: Το 2010 κοουτσάρισε την ομάδα που αγάπησε ως παίκτης, τη Στεάουα Βουκουρεστίου και κάπου εκεί κατάλαβε ότι δεν τον σηκώνουν οι πάγκοι. Παράτησε την προπονητική και άνοιξε εστιατόριο στο κέντρο του Βουκουρεστίου, το οποίο μαθαίνουμε ότι είναι ιδιαίτερα δημοφιλές.

Όλεγκ Μπλαχίν

Πώς τον γνωρίσαμε: Για 18 χρόνια τίμησε ως παίκτης τη φανέλα της Ντιναμό Κιέβου. Ξαφνικά στα τέλη της δεκαετίας του '80 βρέθηκε στην Κύπρο για τον Άρη Λεμεσού και από εκεί, στην Ελλάδα και στο μεταίχμιο των εποχών Κοσκωτά/Σαλιαρέλη, για τον Ολυμπιακό. Έφερε και «δώρα» όμως, τους Όλεγκ Προτάσοφ, Γκενάντι Λιτόφτσενκο, και αργότερα τον Γιούρι Σάβιτσεφ.

Ο Ολυμπιακός, με την τριάδα των Σοβιετικών «μινγκ» γίνεται ομάδα-showtime, κερδίζει Κύπελλο Ελλάδος και Σούπερ Καπ, αλλά ο Μπλαχίν δεν καταφέρνει να καθιερωθεί. Περνά από Ιωνικό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, με μέτρια αποτελέσματα. Από το 2002 επέστρεψε στην Ουκρανία.

Τι έκανε μετά: Προσπάθησε να κάνει ευρωπαϊκή πορεία με την Ντιναμό Κιέβου (2012-14), και δεν πέρασε τη φάση ομίλων του Champions League, πράγμα που για την ως τότε πορεία της ομάδας, αποτελούσε αρνητικό ρεκόρ. Προηγουμένως, είχε εκλεγεί βουλευτής(!) με το κεντροαριστερό κόμμα της Ουκρανίας.