Ο Ντοράντο Πίετρι, ο Ιταλός μαραθωνοδρόμος δεν κατέκτησε κανένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, ανακηρύχτηκε όμως κορυφαίος και αποθεώθηκε σαν ήρωας!
Διαβάστε ακόμα: Ολυμπιακοί Αγώνες 2020 - Οσα πέρασαν οι Ελληνες αθλητές μέχρι να πάνε Τόκιο για τη διάκριση
Ο Ντοράντο Πιέτρι, είχε γεννηθεί στις 16 Οκτωβρίου του 1885 και δεν είχε σχέση με τον αθλητισμό. Ασχολείτο με τα χωράφια, εργαζόταν ως ζαχαροπλάστης και ως κουρέας, όταν διαπίστωσε ότι του άρεσε το τρέξιμο και άρχισε να διανύει μεγάλες αποστάσεις.
Από το Παρίσι στο Λονδίνο... τρέχοντας
Η απόσταση από το παλάτι του Ουίνδσορ μέχρι το «Ουάιτ Σίτι», την οποία θα κάλυπταν οι 56 αθλητές από 16 χώρες που δήλωσαν συμμετοχή στο αγώνισμα του μαραθωνίου στου Ολυμπιακούς Αγώνες του 1908, ήταν 42 χιλιόμετρα και 260 μέτρα. Ανάμεσα στους μαραθωνοδρόμους και ο Ντοράντο Πιέτρι, που λίγες βδομάδες νωρίτερα είχε κατακτήσει την 1η θέση σε αγώνα 30 χλμ. στο Παρίσι.
Οι ειδικοί θεωρούσαν φαβορί για το χρυσό μετάλλιο τον Νοτιοαφρικανό Τσαρλ Χέφερσον. Πραγματικά ο δρομέας από την Αφρική μέχρι το 35ο χιλιόμετρο προπορευόταν, όμως κάπου εκεί εξαντλείται και σωριάζεται στο δρόμο. Πίσω από τον Χέφερσον και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου ακολουθεί ο Πιέτρι. Ο Ιταλός όταν καταλαβαίνει ότι αυτός είναι πρώτος επιστρατεύει όσες δυνάμεις του έχουν απομείνει και με την τελευταία τους ικμάδα πλησιάζει στην είσοδο του σταδίου.
Μέχρι τα τελευταία χιλιόμετρα ήταν στους τρεις πρώτους του αγώνα. Σε όλη τη διαδρομή οι φίλαθλοι φώναζαν στους αθλητές την απόσταση που απομένει, αλλά ο Πιέτρι μην γνωρίζοντας αγγλικά νόμισε ότι πλησίαζε στον τερματισμό και ανέπτυξε ταχύτητα για να ξεφύγει από τους υπόλοιπους αθλητές. Έτσι η κούραση και η απώλεια ηλεκτρολυτών τον κάνουν να χάσει τον προσανατολισμό του: Αντί να τρέξει αριστερά, βαδίζει τρεκλίζοντας στην αντίθετη κατεύθυνση. Οι κριτές με δυσκολία τον επαναφέρουν στη σωστή κατεύθυνση. Εβδομήντα μέτρα πριν από το τέλος ο Ντοράντο Πιέτρι καταρρέει εξαντλημένος στο διάδρομο.
Επανέρχεται, σφίγγει τα δόντια, σηκώνεται και συνεχίζει. Πλησιάζει στα 20 μέτρα και ξαναπέφτει. Προσπαθεί να σηκωθεί και πάλι, όταν αντιλαμβάνεται τον Αμερικανό δρομέα Τζον Χέις να μπαίνει στο στάδιο. Ο Ιταλός παραπατώντας προσπαθεί να τερματίσει και διαισθανόμενος από τις ιαχές στην εξέδρα, ότι κάτι συμβαίνει, καταρρέει ξανά.
Τότε κάποιοι τον λυπούνται. Σπεύδουν να του δώσουν ένα χέρι βοήθειας ένας κριτής και ένας δημοσιογράφος - οι χρονογράφοι της εποχής λένε ότι ήταν ο συγγραφέας του «Σέρλοκ Χολμς», σερ Αρτουρ Κόναν Ντόιλ -, οι οποίοι τον πιάνουν από τις μασχάλες βοηθώντας τον να κόψει το νήμα. Και ο Πιέτρι περνάει τη γραμμή του τερματισμού και το στάδιο τον αποθεώνει!
Ο ίδιος βρίσκει το κουράγιο να πανηγυρίσει την επιτυχία του, που όμως δεν θα κρατήσει για πολύ. Λίγες ώρες αργότερα οι ελλανοδίκες ακυρώνουν τον Ιταλό δρομέα επειδή βοηθήθηκε να τερματίσει και Ολυμπιονίκης αναδεικνύεται ο Τζον Χέις. Στο Λονδίνο όλοι μιλούν για τον Πιέτρι. Για την ανδρεία του η βασίλισσα Αλεξάνδρα τον τίμησε με χρυσό κύπελλο.
«Σημασία έχει η συμμετοχή»
Την ίδια μέρα ο επίσκοπος της Πενσυλβανίας από τον άμβωνα του Αγ. Πέτρου είπε τη θρυλική φράση: «Στους Ολυμπιακούς Αγώνες το βασικό είναι η συμμετοχή κι όχι η νίκη», η οποία κακώς μέχρι και σήμερα αποδίδεται στον Πιερ Ντε Κουμπερτέν. Η περιπέτεια του Πιέτρι έγινε η αιτία να δημιουργηθεί ένας μύθος γύρω από τον μαραθώνιο που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Ο ίδιος έγινε επαγγελματίας αθλητής, κερδίζοντας μάλιστα πολλούς μαραθώνιους στην καριέρα του.
Ο Πιέτρι ξανάτρεξε μάλιστα δυο φορές στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης και νίκησε τον Χέις και τις δυο φορές, το 1908 και 1909.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
