Για πρώτη φορά μία Ολυμπιάδα έχει διάρκεια πέντε ετών και όχι τεσσάρων και είναι χαρακτηριστικό πως οι σύγχρονοι Αγώνες αναβλήθηκαν μόλις δύο φορές. Το 1940 και το 1944, όταν η φωτιά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έκαιγε το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη.
Το «Τόκιο 2020» έγινε «Τόκιο 2021» δίχως φυσικά να είμαστε ακόμα και σήμερα σίγουροι πως στις 23 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί τελετή έναρξης στην ιαπωνική πόλη. Αν δηλαδή θα διεξαχθούν κανονικά φέτος οι αγώνες.
Μέσα σε όλες αυτές τις εξελίξεις οι αθλητές, των ατομικών αθλημάτων, προσπαθούν να προετοιμαστούν για το κορυφαίο αθλητικό γεγονός. Σε όλο τον κόσμο οι μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις έμειναν ή και μένουν ακόμα, κλειστές. Οι αθλητές ακόμα και των πιο ανεπτυγμένων χωρών δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κανονική προετοιμασία. Τόσο κατά το πρώτο κύμα όσο και στο δεύτερο που βιώνουμε αυτή την περίοδο, χιλιάδες επαγγελματίες αθλητές προσπαθούν να ετοιμαστούν... στο σπίτι τους!
Η ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Time επιχείρησε να συγκεντρώσει κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές... σπιτικές προετοιμασίες και η αλήθεια είναι πως η εφευρετικότητα είναι στα ύψη.
Με δεδομένο πως στάδια, γυμναστήρια, αίθουσες είναι για μεγάλο διάστημα κλειστά, επιστρατεύθηκαν όλα όσα υπάρχουν σε ένα σπίτι. Συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των παιδιών!
Ένα από αυτά τα παραδείγματα είναι της Kara Winger. Η Αμερικανίδα ακοντίστρια, τρεις φορές Ολυμπιονίκης, έπρεπε να βρει έναν τρόπο ώστε να εξασκηθεί στο άθλημά της. Και εκεί υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες καθώς θα ήταν δύσκολο να βγει στο πάρκο -όπως θα μπορούσε να κάνει πχ ένας δρομέας- και να πετάει το ακόντιο της. Τη λύση έδωσε ένα σχοινί για το άπλωμα των ρούχων. Εκεί μαζί με τον σύζυγό της, τον παλαίμαχο ρίπτη Russ Winger, προσάρμοσαν μία σωλήνα, του έδωσαν και την ανάλογη κλίση, και προσπάθησαν να προσομοιάσουν την κίνηση που κάνει το χέρι όταν πετά το ακόντιο.
Και φυσικά δεν είναι μόνο το σχοινί της Winger. Μπουκάλια με απορρυπαντικό πλυντηρίου ή καφάσια με μπύρα χρησιμοποιούνται ως βάρη. Ο Νορβηγός παλαιστής Stig-Andre Berge έκανε push-ups με το μωρό του στην πλάτη του. Η Oktawia Nowacka, η Πολωνή αθλήτρια του μοντέρνου πένταθλου, έκανε squats κρατώντας το σκύλο της. Η Brooke Raboutou, ένας ορειβάτης από τις ΗΠΑ, θύμισε τη... Spider-Woman κάνοντας αναρρίχηση στην καμινάδα του τζιακού της!
Ο Noah Lyles, ο παγκόσμιος πρωταθλητής των 200 μέτρων, ο οποίος στο Τόκιο θα επιδιώξει να μπει στα παπούτσια του Usain Bolt, έκανε βάρη σε ένα πάρκο κοντά στο σπίτι του. Ο Βρετανός γυμναστής Max Whitlock, ο οποίος κέρδισε δύο χρυσά στους Αγώνες του Ρίο, χρησιμοποίησε τον καναπέ του ως ίππο! H χρυσή κολυμβήτρια του Ρίο, Lilly King, κολύμπησε σε μια λίμνη του Bloomington.
Σε έρευνα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής τον περασμένο Μαΐου σε περισσότερους από 3.000 αθλητές σε όλο τον κόσμο, το 50% των ερωτηθέντων χαρακτήρισε ως σημαντική πρόκληση το να καταφέρει να μείνει προσηλωμένο. Σχεδόν το ένα τρίτο είπε ότι «η διαχείριση της ψυχικής υγείας» ήταν επίσης δύσκολη.
Όπως και ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στον κόσμο παλεύει να προσαρμοστεί σε αυτά τα δεδομένα, το ίδιο ισχύει και με τους κορυφαίους αθλητές. Που παράλληλα προσπαθούν να διατηρήσουν και την ιδιότητα του «πρωταθλητής». «Αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από εμάς, πολύ μεγαλύτερο από τον αθλητισμό», λέει ο Matthew Centrowitz, ο οποίος κέρδισε το χρυσό στα 1.500 μέτρα για τις ΗΠΑ στο Ρίο. «Αυτή η πανδημία πλήττει όλους στον κόσμο, όλες τις ηλικίες, όλες τις εθνικότητες. Οι άνθρωποι χάνουν δουλειές. Pεθαίνουν. Αν λοιπόν πρέπει να προωθήσουμε τους Ολυμπιακούς, ή να τους ακυρώσουμε εντελώς, ας σκεφτούμε υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα εκεί έξω που μπορούν να συμβούν» συμπληρώνει, δείχνοντας πως όσο κι αν υπάρχει το κίνητρο των Αγώνων, για κάποιους ορισμένα πράγματα είναι ακόμα πιο σοβαρό.
Ο Sean McCann είναι ο επικεφαλής αθλητικός ψυχολόγος της Ολυμπιακής και Παραολυμπιακής επιτροπής στις ΗΠΑ. Ανησυχεί για την εξάντληση των αθλητών που προκαλείται από το άγχος. Τις καθημερινές ταλαιπωρίες όπως το να βρεις μέρος για προπόνηση κατά τη διάρκεια του lockdown ή για την αβεβαιότητα και τη σύγχυση που προκαλεί η φημολογία πως μπορούν να αναβληθούν ξανά οι Αγώνες. «Είναι μια μεγάλη περίοδος», λέει ο McCann, «Πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε τα βασικά και να φροντίζουμε τον εαυτό μας σωματικά, κοινωνικά, συναισθηματικά».
«Χαμογέλασε ξανά το σώμα μου»
Ορισμένα πρωταθλήματα - ατομικών αθλημάτων- και τουρνουά έχουν αρχίσει και πάλι. Το International Swimming League, μια εκδήλωση πέντε εβδομάδων, πραγματοποιήθηκε σε φούσκα στη Βουδαπέστη τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο. Κανένας από τους περισσότερους από 300 κολυμβητές δεν ήταν θετικός στον COVID-19. Μία αθλήτρια είπε στον McCann ότι όταν βούτηξε στην πισίνα και τα χέρια της χτύπησαν το νερό για τον πρώτο της αγώνα, ολόκληρο το σώμα της χαμογέλασε.
Το καλοκαίρι θα βρεθούν στο Τόκιο περισσότεροι από 11.000 αθλητές, οπότε το να γίνουν οι αγώνες σε «φούσκα» όπως έγινε για παράδειγμα στα πλέι οφ του ΝΒΑ, είναι εκ των πραγμάτων δύσκολο. Ωστόσο ανεξάρτητα από το τι θα γίνει τον Ιούλιο, οι αθλητές συνεχίζουν να προετοιμάζονται ανάλογα με τις συνθήκες που υπάρχουν σε κάθε χώρα. Και έχοντας πάντα τον μεγάλο φόβο. Έναν τραυματισμό. Ωστόσο από το να κάθονται στον καναπέ, προτιμούν να κάνουν βάρη με αυτόν!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
