Μενού
nea aristera
Στιγμιότυπο από την παρουσία της «Νέας Αριστεράς» | Eurokinissi/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
  • Α-
  • Α+

Προφανώς και κάθε είδους... διαζύγιο είναι δύσκολο και προκαλεί πόνο, πάθη, ίντριγκες.  Αυτό ισχύει και στην συγκεκριμένη περίπτωση ειδικά όταν στη μέση μπαίνει και μια διάσπαση. Ένας «εμφύλιος» συντρόφων! Πλέον πάμε στην επόμενη μέρα. Αυτή είναι που ενδιαφέρει καθώς θα φανεί και η... περπατησιά του νέου φορέα. 

Αφού τελείωσαν τα διαδικαστικά και η «χαρτούρα» με την σύσταση της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας έφτασε η ώρα και για το «στίγμα» της. Να μάθει ο κόσμος, ο ψηφοφόρος, όλοι μας που το... πάνε. 

Τι πρεσβεύουν, τι διαφορετικό έχουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ποιες είναι οι κοινές συνισταμένες και ποιες όχι με το ΠΑΣΟΚ, πως θα κινηθούν γενικότερα με ορίζοντα το πρώτο crash test που είναι οι Ευρωεκλογές του Ιουνίου. Το να συστήσει μια ομάδα βουλευτών μια νέα ΚΟ εντός της Βουλής είναι το εύκολο. 

Το δύσκολο είναι η Νέα Αριστερά, όπως ονομάζεται από το βράδυ της περασμένης Δευτέρας να έχει και παρουσία, οντότητα, εκτός Κοινοβουλίου και γραφείων. Να περάσει δηλαδή στην κοινωνία. Στα συνδικάτα, στη νεολαία, στη μεσαία τάξη. 

Να οργανωθεί ώστε να έχει παρουσία προκειμένου να «αμφισβητήσει» εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ ή το «κόμμα Κασσελάκη» όπως με σκωπτικό ύφος αρέσκονται να το αποκαλούν πλέον όλοι όσοι αποχώρησαν. Προφανώς όλα αυτά δεν γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη. 

Χρειάζεται χρόνος, έστω και αν το στοίχημα του Ιουνίου θα πιέσει λίγο παραπάνω. Φυσικά εκτός όλων των άλλων θα πρέπει να υπάρξει και εσωτερικά μια ισορροπία. Θυμίζουμε πως η Νέα Αριστερά προέκυψε από δύο τάσεις.

Την «ομάδα Αχτσιόγλου» και την Ομπρέλα του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Δεν είναι μια ανέφελη κατάσταση. Υπάρχουν και διαφορές αρκετές. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ ως ένα... χωνευτήρι τάσεων μας συστήθηκε, οπότε υπό αυτή την έννοια υπάρχει και η εμπειρία διαχείρισης. Η πορεία θα δείξει...

Και κάτι τελευταίο επί της διαδικασίας: Το έμβλημα της Νέας Αριστεράς έγινε στα social media αντικείμενο χλεύης, καζούρας ή ότι άλλο θέλετε. Συνηθισμένη κατάσταση, αφού πάντα ιντριγκάρει να σχολιαστεί αρνητικά το νέο ή να βρεθεί κάτι που να το θυμίζει.

Για παράδειγμα, όταν η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά παρουσίασε το σήμα του ΚΙΝ.ΑΛ, πολύς κόσμος γελούσε και το παρομοίαζε με το logo γνωστού απορρυπαντικού. 

Τελικά, το Κίνημα Αλλαγής, όχι φυσικά για το σήμα του, έμεινε όρθιο και σήμερα το ΠΑΣΟΚ δημοσκοπικά τουλάχιστον παρουσιάζεται ως 2ο κόμμα. Τι σημαίνει αυτό; Καλά τα σήματα και τα περιτυλίγματα, αλλά στο τέλος της ημέρας οι πολιτικές είναι αυτές που καθορίζουν το κάθε κόμμα.

 

 

 

 

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.