«Το παιδί αυτό μόνο πορτοκαλάδα έπινε»! Το παιδί αυτό ομολόγησε φονική επίθεση κατά του αστυνομικού που χαροπαλεύει στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας από το βράδυ της περασμένης Πέμπτης. Βρείτε τις διαφορές... Για το ίδιο «παιδί» μιλάμε. Όταν είσαι γονιός, οποιαδήποτε «υπερασπιστική γραμμή» για να σώσεις το παιδί σου μοιάζει και συγκινητική και αποδεκτή. Οποιαδήποτε.
Ακόμη και αν είναι τόσο απλοϊκή όπως αυτή... περί πορτοκαλάδας. Ενας πατέρας και μια μάνα αυτά θα πουν όταν έχουν απέναντί τους όλη την Ελλάδα που αναζητά τον ένοχο για μια τέτοια εγκληματική ενέργεια. Το αν είναι αλήθεια ή ψέμα αυτό είναι άλλη δουλειά. «Θα τα βρει η υπηρεσία» που λέγαμε και στον στρατό.
Στην προκειμένη περίπτωση υπηρεσία είναι η Ελληνική Αστυνομία, που έχει στα χέρια της μια ομολογία, αλλά και γενικότερα μια κατάθεση που ανοίγει ξανά ασκούς του Αιόλου. Αφού πλέον καταζητούνται κι άλλα πρόσωπα για τα επεισόδια στου Ρέντη. Καταζητούνται και οι ηθικοί αυτουργοί, οι εγκέφαλοι ενός εγκλήματος!
Δυστυχώς για την ελληνική κοινωνία, εκεί έξω, στα γήπεδα, στα πανεπιστήμια, στις πλατείες, κυκλοφορούν πολλά παιδιά που οι γονείς τους νομίζουν, έχουν την ψευδαίσθηση ότι «πίνουν μόνο πορτοκαλάδα».
Καθημερινά... πέφτουμε από τα σύννεφα (δεν έχουμε βαρεθεί με τόσο... πέσιμο;) όταν ακούμε περίεργες ιστορίες με πρωταγωνιστές 18χρονα, 20χρονα, 16χρονα, 15χρονα παιδιά. Πιτσιρικάδες που πριν καν μάθουν τι είναι η ζωή, «καταφέρνουν» να την καταστρέψουν.
Μπλέκοντας και φτιάχνοντας φάκελο στα αστυνομικά τμήματα. Παιδιά που παρασύρονται, που «γοητεύονται» από λανθασμένα πρότυπα, που... θυσιάζονται για μια φανέλα, για ένα κινητό, για ένα αυτοκίνητο, για μερικές εκατοντάδες ευρώ. Οι οικογένειες, τα σχολεία, το ίδιο το κράτος πολλές φορές κάνουν πολλά πράγματα λάθος.
Ή πολλές φορές δεν παίρνουν καν χαμπάρι τι συμβαίνει στο παιδί που χάνει τον δρόμο του. Κυρίως η οικογένεια.
Το περιβάλλον που πρώτο πρέπει, πρώτο οφείλει να καταλάβει πως κάτι δεν πάει καλά και να σπεύσει να το διορθώσει. Μέσα στο σπίτι ζυμώνονται οι χαρακτήρες. Ακόμη και όταν το λάθος γίνεται έξω, πάλι μέσα στο σπίτι θα γυρίσει και εκεί μπορεί όσο είναι καιρός να εντοπιστεί και να διορθωθεί.
Πριν είναι αργά. Γιατί συνήθως είναι και μετά τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Μετά πέφτουμε από τα σύννεφα, μετά μιλάμε για... πορτοκαλάδες και κακές παρέες. Όχι. Τα παιδιά εκεί έξω δεν πίνουν μόνο πορτοκαλάδα.
Κινδυνεύουν, μπλέκουν, είναι ευάλωτα, τρώνε το παραμύθι, θέλουν να ανήκουν κάπου και νομίζουν ότι θα βρουν την άκρη. Η συνέχεια δυστυχώς είναι γνωστή...
«Γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα» έλεγε κάποτε ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Μάλλον δεν είμαστε ικανοί ούτε γι' αυτό.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
