Ένας... μαραθώνιος άνευ προηγούμενου να τα προλάβουμε όλα. Λες και θα επιβεβαιωθούν εκείνοι οι... καζαμίες που προβλέπουν το τέλος του κόσμου. Λες κι από Τρίτη δεν θα βιώνουμε πάλι την καθημερινότητα!
Αλλά έτσι γίνεται κάθε χρόνο. Κάπου μας αρέσει κι αυτή η πίεση. Η ετοιμασία για το ρεβεγιόν, τα ψώνια για το τραπέζι της αλλαγής, τα δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Νιώθουμε ότι έστω και για 2ημερο ξεφεύγουμε. Καλό είναι και αυτό.
Τα πιτσιρίκια περιμένουν τα δώρα που έγραψαν στο γράμμα του Άγιου Βασίλη και οι μεγαλύτεροι που έπαψαν χρόνια να πιστεύουν σε αυτά μαγεύονται με την καλή κίνηση και το στοιχείο της έκπληξης.
Και τα μόνιμα ερωτήματα που μας βασανίζουν, πριν από κάθε αγορά, είναι: «Τί δώρο να πάρω; Κι αν δεν αρέσει; Κι αν το έχει; Μήπως παραείναι ακριβό; Μήπως φαίνεται φθηνιάρικο;». Μήπως... Μήπως... Μήπως...
Προτάσεις πολλές. Χιλιάδες ιδέες για δώρα. Ακριβά, φθηνά, πρωτότυπα, συνηθισμένα. Υπάρχει κι ένα δώρο όμως που μπορεί να μην είναι... λουσμένο με χρυσόσκονη, μπορεί να μην είναι λαμπερό και πρωτότυπο και σίγουρα δεν είναι ακριβό (σ.σ καλό αυτό στην εποχή μας).
Ναι καλά καταλάβατε. Στο βιβλίο αναφέρομαι. Γενικά είμαι ο άνθρωπος που... ζει για τις μέρες αυτές. Μου αρέσει να κάνω δώρα, αλλά ακόμη περισσότερο μου αρέσει να «σκαλίζω τι δώρα θα πάρω». Ίσως αυτή η διαδικασία τελικά να μου αρέσει ακόμη περισσότερο.
Πάντα όμως ό,τι κι όσα δώρα κι αν έχω αγοράσει για τα αγαπημένα μου πρόσωπα, το... φινάλε των αγορών είναι συνήθως για πάρτη μου. Η «μυσταγωγία των ημερών» ολοκληρώνεται πάντα την παραμονή ή την προ-παραμονή της Πρωτοχρονιάς μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο.
Εκεί ξοδεύω όχι μόνο χρήμα, αλλά ξοδεύω και κάποιες από τις τελευταίες ώρες του χρόνου που μας αποχαιρετά! Μεταξύ των ορόφων, ανάμεσα στα ράφια, σε κάθε διάδρομο, σε κάθε στοίβα με βιβλία.
Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκουν λειτουργούν πάνω μου ως μαγνήτες που θα με κρατήσουν κοντά τους για αρκετή ώρα. Θα δω τίτλους, θα διαβάσω περίληψη, θα ξεφυλλίσω, θα ζητήσω πληροφορίες, θα google-άρω αν χρειαστεί. Στο τέλος πάντα με μια... γεμάτη αγκαλιά από βιβλία θα πάρω τον δρόμο προς το ταμείο. Άλλα για δώρα κι άλλα για τον εαυτό μου. Αποχωρώ με ικανοποίηση.
Με χαρά που για άλλο έναν χρόνο ακολούθησα ευλαβικά την συγκεκριμένη διαδικασία.
Λίγες ώρες έμειναν μέχρι να μας πει «bye bye» το 2023. Είτε έχετε αποφασίσει για δώρα, είτε όχι, ένα πέρασμα από ένα βιβλιοπωλεία για τις αγορές της τελευταίας ώρας καλό θα σας κάνει. Στην ψυχή και στο μυαλό...
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
