Σκηνή πρώτη. Ο Μίλτος Τεντόγλου επιστρέφει στο ξενοδοχείο του μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου στη Βουδαπέστη. Προσπερνά έναν κύριο και πέφτει στην αγκαλιά του παππού του. Χαμός στα social media. Και «μπράβο» στο Τεντόγλου που ξεφτίλισε τον κύριο αυτό και «συγχαρητήρια» και «εύγε» κλπ κλπ. Ομολογώ πως προσωπικά δεν είχα ιδέα ότι ο κύριος αυτός ήταν ο Α’ Ειδικός Γραμματέας του ΣΕΓΑΣ, Παναγιώτης Δημάκος. Και ανάθεμα αν το 90% αυτών που διαδικτυακά αποθέωσαν τον Τεντόγλου ήξεραν από την αρχή ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος. Τέλος πάντων, όλο αυτό ήταν μια παρεξήγηση και την εξήγηση την έδωσε ο ίδιος ο Έλληνας παγκόσμιος πρωταθλητής. Ποιος είδε τους «επαναστάτες του πληκτρολογίου» και δεν τους φοβήθηκε. Από «κωλοτούμπα» μέχρι «πειθήνιο όργανο του ΣΕΓΑΣ» και «πουλητάρι» είπαν τον Μίλτο Τεντόγλου.
Σκηνή δεύτερη. Τον Νοέμβριο του 2020 πέθανε από κορονοϊό ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Ένας σπάνιος άνθρωπος. Ο πρόεδρος της Βαρβακείου Αγοράς, Κλεάνθης Τσιρώνης. Όταν έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του προφανέστατα και υπήρχαν αυτοί που αμφισβήτησαν πως ο Τσιρώνης πέθανε από κορονοϊό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια συγκεκριμένη «κυρία» η οποία είχε πάρει σβάρνα τις σελίδες των μεγάλων ΜΜΕ της χώρας στο Facebook και έκανε κάτω από την ανάρτηση της είδησης σχεδόν το ίδιο σχόλιο το οποίο – στο περίπου – έλεγε πως ο Κλεάνθης Τσιρώνης δεν πέθανε από κορονοϊό, πώς όλο αυτό είναι ένα σχέδιο της νέας τάξης πραγμάτων να μας υποδουλώσει και άλλα τέτοια γραφικά. Όλα τα σχόλια έκλειναν με τη βαρύγδουπη προτροπή να ρωτήσουμε την οικογένεια του Τσιρώνη να μας πει την αλήθεια που οι άλλοι μας κρύβουν.
Επειδή το ύφος της συγκεκριμένης «κυρίας» ήταν τόσο περισπούδαστο ένας συνάδελφος δημοσιογράφος πήρε τηλέφωνο τη χήρα του Κλεάνθη Τσιρώνη η οποία συντετριμμένη είπε πως ο άνθρωπός της, πράγματι, πέθανε από κορονοϊό και πως ο ιός τον ταλαιπώρησε και τον έκανε να υποφέρει! Όταν έγινε γνωστή αυτή η πτυχή της είδησης, η «κυρία» εμφανίστηκε ξανά και αναρωτιόταν πόσα λεφτά πήρε η χήρα του Τσιρώνη για να λέει αυτά που λέει.
Σκηνή τρίτη. Αν και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ακόμα δεν έχει πάρει θέση στο θέμα των νέων ταυτοτήτων (θα το κάνει σύντομα, όμως, όπως μαθαίνω) διάφοροι ιεράρχες παίρνουν ξεκάθαρη θέση. Ένας από αυτούς ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης που είπε πως κάποιοι εκμεταλλεύονται την πίστη των ανθρώπων.
Ένας άλλος είναι ο Μητροπολίτης Δωδώνης ο οποίος είπε πως όλα αυτά είναι «κουραφέξαλα», πως ο ίδιος θα βγάλει ταυτότητα και πως είχε συναντήσει τον Άγιο Παΐσιο το 1962 στο Σινά και πως ο γέροντας δεν έλεγε τέτοια πράγματα και πως όλα αυτά είναι κουβέντες πεζοδρομίου. Βρήκα σχόλιο στα social media (επαγγελματική διαστροφή λέγεται, νομίζω, αυτό που κάνω) από έναν «κύριο» ο οποίος απαίτησε από τον Μητροπολίτη Δωδώνης να μην πιάνει στο στόμα του τον Άγιο Παΐσιο γιατί αυτός... δεν ξέρει!
Ο Δούρειος Ίππος της Δικτατορίας των Ηλιθίων
Ανάλυση τώρα. Η πρώτη σκηνή κρύβει κάτι το αντιεξουσιαστικό. Μια φυσική απέχθεια στους θεσμούς. Μετά από μια οικονομική κρίση και μια πανδημία, έχει την εξήγησή του αυτό το φαινόμενο αλλά η ανάλυση του δεν είναι επί του παρόντος. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αφορά μια λανθάνουσα κοινωνική οργή η οποία αντί να εκφράζεται μέσα από τη συλλογικοποίηση και την ουσιαστική αντίδραση βρίσκει διάφορες ακίνδυνες βαλβίδες αποσυμπίεσης, μένει εκεί και τελικά εξαντλείται εκεί. Από το ολίγον μηδενιστικό «don't know what I want, but I know how to get it» που τραγουδούσαν οι Sex Pistols, φτάσαμε στο ελληνικότατο «don't know what I want, and I don't know how to get it». Οι άλλες δύο σκηνές αφορούν το «νέο φρούτο» των «ψεκασμένων» οι οποίοι έχουν μια διαρκή φαντασίωση πως όλοι τους κυνηγάνε για να τους υποδουλώσουν και να τους καταστείλουν ενώ στην πραγματικότητα είναι τόσο ακίνδυνοι όσο και ο Τζάκ, ο χαριτωμένος σκυλάκος της οικογένειας Ίνγκαλς στο «Μικρό σπίτι στο Λιβάδι».
Κοινός παρανομαστής σε όλα αυτά: Τα social media τα οποία, κατά το κοινώς λεγόμενο, έχουν μια μοναδική ικανότητα να σε κάνουν από μηδενικό... νούμερο! Ο Δούρειος Ίππος της Δικτατορίας των Ηλιθίων. Όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι που σε άλλες εποχές θα έφευγαν με τις κλωτσιές μέσα από τα καφενεία αν τολμούσαν να εκφράσουν οποιαδήποτε άποψη, ξαφνικά όχι απλά απέκτησαν άποψη αλλά απέκτησαν και ακολούθους οι οποίοι αποθεώνουν κάθε ατάκα επιπέδου ποιητή Φανφάρα αμολήσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Θα δώσω ένα παράδειγμα. Πρόσφατα έπεσα πάνω σε μια δημοσίευση στο Facebook (είπαμε, επαγγελματική διαστροφή) ενός απίθανου τύπου ο οποίος με στόχο να εξηγήσει πώς η κυβέρνηση θέλει να παραδώσει μια χώρα κατεστραμμένη στη νέα τάξη πραγμάτων, εφαρμόζει την τακτική της καμένης γης όπως έκανε και ο Ιμπράημ στη μάχη του Δράμαλη! Το τι έγινε από κάτω στα σχόλια ούτε που μπορείτε να φανταστείτε. Αποθέωση. Πανηγύρι. Ύμνοι για τον άνθρωπο που παίζει την Ιστορία στα δάχτυλά του και βαρύγδουπες ατάκες του στυλ: «η Ιστορία πάντα μας διδάσκει και καλά κάνεις και μας τη θυμίζεις» κλπ κλπ. Το ζήτημα εδώ είναι πως πάνω από χίλιοι άνθρωποι αλληλεπίδρασαν και αποθέωσαν κάτι που... δεν έγινε ποτέ! Την τακτική της καμένης γης, η οποία είναι δημιούργημα του Ρώσου στρατηγού Μιχαήλ Ιλαριόνοβιτς Κουτούζοφ, την εφάρμοσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κατά του Ιμπράημ στη μάχη του Δράμαλη! Ψιλά γράμματα...
Πόσοι να είναι, όμως, όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι; Γιατί η αλήθεια είναι πως φαίνονται πολλοί. Είναι, όμως, πολλοί ή ισχύει αυτό που πάντα έλεγε ο θυμόσοφος λαός πως «οι άδειοι τενεκέδες είναι αυτοί που κάνουν τον θόρυβο»; Όλες οι έρευνες που έχουν γίνει (είτε παλαιότερες για τον κορονοϊό, είτε τώρα για τα... τσιπάκια στις νέες ταυτότητες) κάνουν λόγο για ένα ποσοστό γύρω στο 11% - 14% . Δεν είναι λίγοι. Αλλά (ευτυχώς) δεν είναι και πολλοί. Όμως... για μισό λεπτάκι. Σας θυμίζει κάτι το συγκεκριμένο νούμερο; Όχι; Δεν πειράζει. Κάντε ένα κόπο να πάτε να κοιτάξετε τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών του Ιουνίου. Προσθέστε τα ποσοστά των «Σπαρτιατών», της «Νίκης» και της «Ελληνικής Λύσης». Έκπληξη!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
