Δεν θα πω αν είμαι «υπέρ» ή «κατά» όχι της Μαρίνας Σάττι, αλλά του τραγουδιού που θα ερμηνεύσει στην Eurovision. Και γιατί πρέπει κάποιος να δηλώνει «υπέρ» ή «κατά» για το οτιδήποτε; Και γιατί αφού ασφαλώς και μπορεί να είναι «υπέρ» ή «κατά» -στη λογική μου «αρέσει» ή «δεν μου αρέσει»- πρέπει να προσπαθήσει και σε αυτό το θέμα η άποψή του να γίνει κυρίαρχη στα social media; Γιατί ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή, βέβαια, οπότε το πιο πάνω ερώτημα εν έτει 2024 χαρακτηρίζει αυτόματα «boomer» αυτόν που το θέτει. Αφού διευκρινίσω ότι στην περίπτωση μου είναι ακόμα χειρότερο το ζήτημα, καθώς είμαι GenX παιδάκι, πάμε παρακάτω…
Στην περίπτωση «Eurovision» υπάρχουν διάφορες κατηγορίες στο κοινό:
- Τρελός fan έχω μπει σε σχετικά γκρουπ, ξέρω τα πάντα για συμμετοχές ελληνικές και ξένες παρουσιαστές της ΕΡΤ, μαζεύω λεφτά για να πάω όπου γίνεται, λιποθυμάω όταν βλέπω σταρ της διοργάνωσης.
- Γουστάρω το πανηγυράκι και δεν με πειράζει καθόλου όλη αυτή η υπερβολή που είναι λίγο σαν το καρναβάλι που δίνει χαρά στη ζωή μας (απόψεις είναι αυτές) κάθε χρόνο.
- Γουστάρω τον χαβαλέ του διαγωνισμού στα social media την ώρα που γίνεται, γράφω τα έξυπνα μου (θεωρώ) στο twitter και περνάω καλά.
- Πίτσα, μπύρα, σούσι, ταιλανδέζικο (ανάλογα) παρέα, πλάκα και περιμένουμε κυρίως της βαθμολογία που δεν έχει βέβαια τη νοστιμάδα που είχε κάποτε αλλά και πάλι καλά περνάμε.
- Το βλέπω γιατί θέλω να έχω άποψη μη μείνω πίστα και στο gossip, αλλά και για να καταγγείλω το καραγκοζιλίκι με τις χώρες που γλείφονται μεταξύ τους και ανταλλάσσουν βαθμούς, ώστε να μη μου πουν ότι έπεσα θύμα της γκλαμουριάς.
- Το βλέπω για να το βρίζω (μόνο, σκέτο).
- Δεν το βλέπω αλλά το βρίζω γιατί δεν είναι ποιοτικό, αλλά μέρος μιας διαδικασίας που προωθεί την υποκουλτούρα με άρωμα πολιτικής διαπλοκής (στη βαθμολογία).
- Δεν το βλέπω, κουράστηκα.
Επί προσωπικού έχω περάσει από τις κατηγορίες 2 και 3 και τώρα είμαι στην τελευταία, γιατί μου έχουν λείψει τα παλιά, καλά «ντουζ πουάν». Όχι ότι σας ενδιαφέρει και πολύ, αλλά να δηλώσω που πατάω σε αυτό το σημαντικό…εθνικό θέμα. Επίσης από μουσική οι γνώσεις μου είναι «ότι αρέσει στο αυτί μου». Με δεδομένο ότι εσχάτως αυτό (το δεξί) έχει και μια ελαφρά απώλεια ακοής η κρίση γίνεται ακόμα περισσότερο υποκειμενική. Πάντως στην σειρά ποιοτικής κατάταξης μουσικών εκδηλώσεων τον διαγωνισμό της Eurovision δεν τον είχα ποτέ ψηλά. Αλλά πιστεύω ότι και αυτός (ποτέ) δεν ήθελε να έχει τον εαυτό του. Πέρασαν και μεγάλα ονόματα, μέσα στα χρόνια, κάποια πήγαν σε αυτόν με ειδικό βάρος, κάποια (λιγότερα) απέκτησαν μετά από αυτόν, κάποια σουξέ (του) δούλεψαν για ένα καλοκαίρι, κάποια για λίγο περισσότερο.
Το συμπέρασμα για το «Ζάρι»
Έρχεται λοιπόν φέτος η Μαρίνα Σάττι και λέει το «Ζάρι». Με κάτι λίγα που έχω ακούσει από τη συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα έχω καταλήξει ότι μου αρέσει ως ερμηνεύτρια. Σε ό,τι πει; Μα γίνεται αυτό ρε σεις; Κανένας δεν τα έχει πει όλα καλά. Εκτός ίσως από τον Γιώργο Μαργαρίτη (έτσι για να καταλάβουμε τι είναι υποκειμενικό ε;). Τι συμπέρασμα έχω βγάλει βλέποντας το «Ζάρι»;
Ότι η Μαρίνα Σάττι δεν είναι καθόλου χαζή. Ότι φαίνεται να γνωρίζει πολύ καλά σε τι περιβάλλον λειτουργεί κάθε φορά. Δεν την ξέρω, οπότε μπορεί να κάνω και μεγάλο λάθος, αλλά και πάλι δεν θα είναι κανένα λάθος με τους πυρηνικούς κωδικούς των ΗΠΑ. Πιστεύω όμως ότι πηγαίνοντας στην Eurovision η Σάττι επιλέγει να ερμηνέυσει κάτι για την Eurovision και ας ήθελαν αυτοί που την γουστάρουν να πάει με τη «Μάντισσα» ή κάτι ανάλογο. Αφού μπορεί και το Ζάρι και τη Μάντισσα, ασφαλώς θα πάει με κάτι που ιντριγκάρει περισσότερο και μουσικά και επικοινωνιακά. Άρα το δεύτερο. Δεν μου δείχνει να κουβαλάει και κανένα κόμπλεξ για να επιστρέψει μετά από δέκα χρόνια να αποκηρύξει αυτή τη συμμετοχή προς χάριν της μουσικής ορθότητας. Επίσης και αυτό για εμένα είναι πιο σημαντικό, έχοντας αποδεχθεί όλα αυτά στο μυαλό της η Μαρίνα Σάττι κάνει και τον χαβαλέ της και προφανώς της αρέσει και πολύ. Αυτά είδε η αφεντιά μου στο video clip που είδα. Γιατί να με χαλάσει λοιπόν;
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Κάναμε και πάλι την τρίχα, τριχιά. Άλλοι επειδή… προδόθηκαν από την Σάττι και άλλοι επειδή ήταν έτοιμοι για αυτό. Να κράξουν. Κατά βάση κάνουν τη φασαρία οι τρεις τελευταίες κατηγορίες από αυτές που ανάφερα παραπάνω. Το μου αρέσει ή δεν μου αρέσει, είπαμε, ότι είναι αποδεκτό. Αν όμως δεν θεωρείς ούτως ή άλλως σημαντικό θέμα την Eurovision τι ασχολείσαι; Σε έπιασε ο πόνος να την κάνεις ποιοτική; Οκ θα ακούσω πάλι για την πολυδάπανη παραγωγή, τα λεφτά του δημοσίου κλπ. Αν έστω και ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει το κέφι του και να μας κάνει και λίγη πλάκα το μερτικό μου το πληρώνω με μεγάλη χαρά!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
