Εκείνη που σαν μεγαλώνει έχει στις πλάτες της τα βάρη όλου του κόσμου, που περπατά στο δρόμο και έχει το νου της λίγο πίσω, εκείνη που έχει κάνει πρόβες πώς να αντιδρά σε ενοχλητικά σχόλια γιατί το έχει ζήσει στο πετσί της και κάθε φορά υπόσχεται στον εαυτό της «την επόμενη φορά θα απαντήσω πιο δυναμικά».
«Εκείνη» είναι η μητέρα μας που μας ρούφηξε τον πυρετό όταν ήμασταν παιδιά, «εκείνη» είναι η κοπέλα στο σχολείο που είπες «π...α» γιατί δεν σε ήθελε ή δεν έκανε αυτό που ήθελες, «εκείνη» είναι η σύντροφός μας που μας βοήθησε, μας έμαθε και μας μαθαίνει πώς να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι κάθε μέρα, «εκείνη» είναι η μητέρα των παιδιών μας που στέκεται βράχος γερός που υπομένει κάθε κύμα και κάθε φορτούνα.
Οι δειλοί και οι ένοχοι
Από την άλλη, είναι «εκείνοι» που την κακοποιούν, την θεωρούν κτήμα τους, τολμούν να σηκώσουν το βρωμόχερό τους νομίζοντας πως είναι η πανάκριβη πένα τους και αντί για υπογραφή γεμίζουν με αίμα το στόμα της, τόσο που η γεύση αυτή μένει ανεξίτηλη στην μνήμη της.
Εκείνοι οι κακοποιητές, οι δειλοί που «θολώνουν», αλλά μετά ψάχνουν δικαιολογίες και χαμηλώνοντας το βλέμμα δηλώνουν μετανιωμένοι και ζητούν ψυχολογική υποστήριξη. Μα για το μόνο λόγο που μετάνιωσαν είναι γιατί κινδυνεύει να χαθεί η καριέρα τους και όσα έχτισαν με «κόπο» όπως λένε στα τηλεπαράθυρα.
Αλλά έχουμε και «εκείνους» που τολμούν να αφήνουν έναν βίαιο άνθρωπο ελεύθερο να κυκλοφορεί ανάμεσά μας, μέχρι να ρίξει την επόμενη. «Εκείνοι» που καμαρώνουν για τα panic buttons αλλά φτιάχνουν σαθρούς νόμους και επιτρέπουν στους κακοποιητές να αναπνέουν από τον αέρα μας, να σουλατσάρουν και να σφάζουν κάτω από αστυνομικά τμήματα. «Εκείνοι» και «εκείνοι» είναι η σαπίλα μιας ολόκληρης χώρας που έχει σιχαθεί και δεν έχει καμία εμπιστοσύνη ο κόσμος.
Η αποχή και η κατάντια μιας χώρας
Δεν έχουν περάσει καλά καλά 10 ημέρες από τις Ευρωεκλογές με το εξευτελιστικό ποσοστό αποχής (58.61%) και η απάντηση στο «γιατί δεν ψηφίζει ο λαός» δίνεται κάθε ημέρα. Γιατί δεν πιστεύει σε κανένα θεσμό, γιατί τον φτάσατε να αμφισβητεί ακόμα και τον αέρα που αναπνέει, γιατί τα σιχάθηκε και τα αμφισβητεί όλα.
Και τη δικαιοσύνη που αφήνει ελεύθερους κακοποιητές και τους πολιτικούς που δεν φτιάχνουν συμβάσεις και σκοτώνονται παιδιά σε τρένα (Τέμπη) και πυρκαγιές (Μάτι) και τη χώρα του την ίδια.
Ξέρετε ποια ήταν η σκέψη όλων όταν άκουσαν πως αφέθηκε ελεύθερος ο γνωστός ποινικολόγος, περιττό να την αναφέρουμε. Επιτρέψτε μου όμως να σας κάνω την πρόβλεψη, πως αυτό το σύστημα που γεννά βία, ατιμωρησία, λαμογιά και έλλειψη παιδείας θα κάνει αναστροφή και θα πέσει πάνω σ’ όσους το δημιούργησαν. Και η σύγκρουση θα είναι σφοδρή.
Αλλά για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, αλήθεια αυτή τη στιγμή που μιλάμε ποια κακοποιημένη γυναίκα θα τολμήσει να σηκώσει το τηλέφωνο να κάνει καταγγελία όταν βλέπει γυναικοκτονίες έξω από αστυνομικά τμήματα και ανθρώπους που το βράδυ χτυπάνε άγρια τη γυναίκα τους, το επόμενο μεσημέρι να κάθονται αναπαυτικά στον καναπέ του σπιτιού τους;
«Εκείνη» και πάντα μ’ «εκείνη», μέχρι ποτέ καμία να μην σκεφτεί τον τελευταίο στίχο του ομώνυμου τραγουδιού του Φοίβου Δεληβοριά. Και σκοτώνομαι…
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
