Χιλιάδες νέοι πλημμύρισαν τους δρόμους της χώρας, "φωνάζοντας" βουβά για όλες τις αβελτηρίες που οδήγησαν στο θάνατο 57 ανθρώπους στα Τέμπη, οι περισσότεροι εκ των οποίων συνομήλικοι τους, γεμάτοι ζωντάνια, διάθεση για ζωή, αμέτρητα όνειρα για ένα μέλλον που σβήστηκε στις ράγες των Τεμπών με τη μοιραία αμαξοστοιχία. Σχηματίζοντας με κεριά ένα ατελείωτο, αναπάντητο προς ώρας "Γιατί". Απαιτώντας με μια αξιοθαύμαστη σιωπή που φάνταζε κραυγή να μη μείνει αναπάντητο για πολύ ακόμα το γιατί.
Απελευθερώνοντας στον ουρανό σαν πουλιά 57 μαύρα μπαλόνια. Όσα και οι ψυχές που πέταξαν μέσα σε δευτερόλεπτα εκεί ψηλά, αφήνοντας άξαφνα εδώ κάτω συντετριμμένους γονείς, αδέρφια, συζύγους και παιδιά να ψάχνουν μέσα σε δάκρυα και αδιανόητο πόνο την καλημέρα και την καληνύχτα τους, της φωνή τους, την αγκαλιά τους, τη μυρωδιά τους και εκείνο το "έφτασα μάνα” – μανούλα -μαμά – μάμη - μαμίτα μου- μα. Όλα οκ", που δεν έφτασε ποτέ ως κλήση ή ως sms.
Κι εκεί που όλοι σκύβουν το κεφάλι μπροστά τους, έρχονται ξάφνου τα γνωστά "μπάχαλα" με κρυμμένα τα χαρακτηριστικά τους να τα σπάσουν, να τα κάψουν και να προκαλέσουν χάος. Σέβομαι απόλυτα να φαντάζεται θεωρητικά να βάλει φωτιά σ' ολόκληρη τη χώρα όποιος έχασε το πιο αγαπημένο του πλάσμα σ' αυτή την πλάση εξαιτίας αστοχιών, λαθών και παραλείψεων. Να σκέφτεται ο πληγωμένος τα χίλια "αν" που θα μπορούσαν να μην του είχαν στερήσει την ανάσα του.
Αλλά εσύ ποιος είσαι που δρας ως δήθεν αντιπρόσωπος του;
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η σιωπή χιλιάδων άλλων έχει λιγότερη δύναμη απ' τη φωτιά που "ξερνάτε" εσύ κι άλλοι 50, 100 ή 200; Και κυρίως, ποιος δίνει το δικαίωμα σ' εσένα κι όσους κρύβεστε πίσω από μια μαύρη κουκούλα να αμαυρώνετε ετσιθελικά τη δική τους μοναδική βουβή κραυγή ή το δικό τους τυλιγμένο με περίσσια ειλικρινή έγνοια και αγάπη "αντίο" σε όσους χάθηκαν τόσο άδικα, αντικαθιστώντας το μπαλόνι τους με μια μολότοφ ή μια πέτρα;
Γιατί η ειρηνική διαμαρτυρία με ένα ειλικρινές μήνυμα και ένα αίτημα που αγγίζει την καρδιά όλων των Ελλήνων έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι πονάει βαθιά όσους φέρουν μερίδιο ευθύνης για ότι σάπιο δεν σαρώθηκε σ' αυτή τη χώρα
ΟΧΙ! Δεν είναι σε όλα τα στραβά κι ανάποδα αυτού του κόσμου απάντηση η βία, η φωτιά και η καταστροφή της περιουσίας του άλλου ή του δημοσίου που πληρώνουμε όλοι από την τσέπη μας. Ό,τι κι αν κάνουν κάποιοι σ αυτή τη ζωή κι αυτό τον τόπο, η εικόνα των χιλιάδων νέων που διαμαρτύρονται βουβά, αλλά τόσο μα τόσο ηχηρά, θα τους κερδίζει πάντα κατά κράτος. Και η φωνή τους θα είναι πάντα υπερβολικά πιο δυνατή απ' τη δική τους σπασμένη τζαμαρία ή το καμένο περιπολικό.
Γιατί η ειρηνική διαμαρτυρία με ένα ειλικρινές μήνυμα και ένα αίτημα που αγγίζει την καρδιά όλων των Ελλήνων έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι πονάει βαθιά όσους φέρουν μερίδιο ευθύνης για ότι σάπιο δεν σαρώθηκε σ' αυτή τη χώρα. Ενώ η δική σου μολότοφ θα σβήσει σε λίγα λεπτά και μετά θα ξεχαστεί. Γιατί η δική σου σπασμένη τζαμαρία δεν έχει την αποδοχή του 100% της κοινωνίας ανεξαρτήτως ηλικίας, τάξης και ιδεολογίας, όπως έχει το μαύρο μπαλόνι και τα κεριά που σχηματίζουν το "γιατί".
Γι' αυτό αφήστε τα μαύρα μπαλόνια να κάνουν αυτό που η βία δεν μπορεί να καταφέρει. Να διατηρήσουν ειρηνικά ζωντανό το σκληρό μήνυμα μέχρι να μην υπάρξει ούτε μισή σιδηροδρομική ή άλλη γραμμή που θα σκορπίσει θάνατο.
Το μπαλόνι ξέρει καλύτερα! Και είναι κρίμα να το σκας με τη μολότοφ σου.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
