Ο τουρκικός λαός δοκιμάζεται. Βιβλική η καταστροφή από το σεισμό. Πενταψήφιος ο αριθμός των θυμάτων με το χρόνο να έχει σταματήσει για συνολικά 13 εκατ. Τούρκους. Φρίκη. Για έναν πληθυσμό μεγαλύτερο από τον ελληνικό η ζωή δεν θα είναι ποτέ πια ίδια. Μέχρι την 6η Φεβρουαρίου η Τουρκία απασχολούσε τη διεθνή κοινότητα μόνο για ένα λόγο… Μέχρι ποιο σημείο θα μπορούσε να φτάσει ο Ερντογάν για να παραμείνει στην εξουσία. Θα έκανε πόλεμο με την Ελλάδα; Οι Ενοπλες Δυνάμεις με το δάχτυλο στη σκανδάλη τον περίμεναν να έρθει μέρα ή νύχτα, όπως μας απείλησε.
Θα προτιμούσε έναν στρατιωτικό περίπατο στη Συρία; Μία εύκολη νίκη απέναντι στο βασανισμένο κουρδικό λαό έμοιαζε πιο πιθανή αν και ΗΠΑ και Ρωσία του είχαν διαμηνύσει να μην το τολμήσει. Ολα τα σενάρια πάντως ήταν πάνω στο τραπέζι με τις δυτικές κυβερνήσεις να είναι σε ετοιμότητα και τον Τούρκο πρόεδρο να κομπάζει για «Γαλάζιες Πατρίδες» και να αναπολεί τα «σύνορα της καρδιάς του», των 3 ηπείρων και των 7 εποχών.
Οπως όμως συνήθως συμβαίνει στη ζωή, κάποιος αστάθμητος παράγοντας μπορεί να ανατρέψει τα πάντα. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση τα 7,8 Ρίχτερ μέσα από το φονικό πέρασμα τους έφεραν με τραγικό τρόπο στη θέση του πρωταγωνιστή τον απλό Τούρκο πολίτη. Ολα τα φώτα του κόσμου έπεσαν πάνω στον ανθρώπινο πόνο. Στην αγωνία για ένα σημάδι ζωής μέσα από τα ερείπια. Ο αυταρχικός ηγέτης, που κρατούσε για τον εαυτό το «προνόμιο» να δείξει στο χάρτη την περιοχή, που θα επιτεθεί για να μη χάσει την καρέκλα του, αποσβολωμένος από το μέγεθος της καταστροφής παρακολουθεί τις εξελίξεις, που τον έχουν ξεπεράσει ούτως ή άλλως, ως απλός κομπάρσος.
Η Ελλάδα με πρεσβευτή της την ΕΜΑΚ δείχνει ξανά τις προθέσεις της στον τουρκικό λαό, που δηλητηριάζεται συνειδητά με ανθελληνικό μίσος από τον ηγέτη του.
Και κάπου εκεί, πριν καν προλάβει να στείλει τους δικούς του να ψάξουν για επιζώντες μία χούφτα Ελληνες, ναι εκείνοι που πρόσβαλλε και απειλούσε κάθε μέρα ότι θα τους εξαφανίσει, έφτασαν πρώτοι στα συντρίμμια για να κάνουν αυτό, που ξέρουν καλύτερα από όλους. Να προσφέρουν βοήθεια. Να σώσουν μικρά παιδιά. Εστω και ένα παιδί. Και τα κατάφεραν. Και συνεχίζουν μέχρι και την τελευταία ελπίδα. Με την ελληνική σημαία στο μπράτσο σε τουρκικό έδαφος παραδίδουν μαθήματα. Την ίδια ακριβώς ώρα, που οι κάτοικοι των νησιών του Αιγαίου, ναι των «στρατιωτικοποιημένων» νησιών, που, όπως επαναλαμβάνει ο Ερντογάν δεν είναι ελληνικά και θα επιληφθεί αρμοδίως άμεσα, μαζεύουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους γείτονες Τούρκους.
Ο κόσμος λοιπόν είναι πολύ μικρός και όλοι γνωριζόμαστε. Οι Ελληνες επιβεβαίωσαν για ακόμα μία φορά την εικόνα, που έχουν οι υπόλοιποι λαοί για αυτούς. Δε διέψευσαν τους φίλους τους, αιφνιδίασαν τους εχθρούς τους, οι οποίοι δηλώνουν έτοιμοι να ισοπεδώσουν με πυραύλους ακόμα και την Αθήνα, εάν δε σκύψουν το κεφάλι. Η Ελλάδα με πρεσβευτή της την ΕΜΑΚ δείχνει ξανά τις προθέσεις της στον τουρκικό λαό, που δηλητηριάζεται συνειδητά με ανθελληνικό μίσος από τον ηγέτη του.
Δε θα πρέπει όμως να έχουμε ψευδαισθήσεις. Τα περί «διπλωματίας των σεισμών», που ήδη ακούγονται είναι μάλλον βιαστικά και δε λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα. Οταν πέσει η αυλαία της εθνικής τραγωδίας στην Τουρκία η επιθετική ατζέντα Ερντογάν, που αποτελεί και εθνική πολιτική, θα έρθει πάλι στο προσκήνιο. Πιθανά για έναν επιπλέον λόγο. Μετά την οικονομική κρίση, το τουρκικό καθεστώς θα βρεθεί αντιμέτωπο με μία πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση στο δρόμο προς τις προεδρικές εκλογές. Κανείς δεν ξέρει τότε πως θα αντιδράσει ο Ερντογάν, όταν θα βρεθεί αντιμέτωπος με την οργή εκατομμυρίων σεισμοπαθών και θα στριμωχτεί άγρια από την αντιπολίτευση.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
