Οργή! Οργή και απόλυτη απογοήτευση. Για την έλλειψη σεβασμού στον πόνο δύο μανάδων και δύο πατεράδων που ακόμα δεν είχαν προλάβει να πουν αντίο στα παλικάρια τους, τους Ικάρους τους. Για την απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης. Για την επιλογή των κραυγών και του τηλεοπτικού ντόρου έναντι του πολιτικού πολιτισμού και των επιχειρημάτων. Για την έλλειψη σοβαρότητας. Για την τοξικότητα, για τον υπαίτιο της οποίας εκτοξεύονται διαρκώς αλληλοκατηγορίες ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι φταίχτες είναι και οι δύο και παίζουν απλώς τον μουτζούρη.
Έλεος!!! Μπάστα κάπου ρε «παιδιά». Φτάνει ο σκυλοκαβγάς και κυρίως αυτός που ξεπερνά κάθε όριο και ίχνος ντροπής. Θα αναρωτηθεί ίσως κάνεις διαβάζοντας αυτές τις πρώτες γραμμές. Τι έπαθε η γυναίκα και παραληρεί; Έπαθα οβερντόουζ οργής απ' το επεισόδιο της Πέμπτης με πρωταγωνιστές την Άννα Καραμανλή και τον Γιώργο Βαρεμένο και από τις μετέπειτα αντιδράσεις των κομμάτων τους. Αμφοτέρων. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Κι από την εμπάθεια κάποιων που είδαν το λάθος μόνο στη στάση του κ. Βαρεμένου. Και οι δύο φταίνε. Ποιος λιγότερο και ποιος περισσότερο ελάχιστη σημασία έχει.
Γιατί όχι κυρίες μου - όσο κράξιμο κι αν φάω για αυτό - δεν ήταν σεξιστική επίθεση η αρπαγή, το τσαλάκωμα και το πέταγμα της εκτυπωμένης φωτό στο τραπέζι. Μέγα λάθος; Ναι. Απαράδεκτο έτσι κι αλλιώς; Ξανά μανά Ναι. Ανεπίτρεπτο; Ναι. Αλλά ανεξαρτήτως αν συμβαίνει μεταξύ δύο ανδρών, δύο γυναικών ή πολιτικών διαφορετικού φύλου. Και σίγουρα κάτ' εμέ θα συνέβαινε και μεταξύ ανδρών ίσως και με μεγαλύτερη ένταση.
Ελάτε τώρα όμως που παίζουμε τις κουμπάρες. Ήταν η ενστικτώδης αντίδραση ενός προσώπου που ο συνομιλητής του τον βγάζει από τα ρούχα του. Παρά ταύτα βεβαίως αδικαιολόγητη για έναν βουλευτή και δη δημοσιογράφο που έχει γράψει χιλιόμετρα στα τηλεοπτικά στούντιο και θα έπρεπε να έχει μάθει να συγκρατεί τα νεύρα του και να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Και κίνηση που απαγορεύεται ούτως ή άλλως.
«Ντροπή σου να τον υπερασπίζεσαι»
Είμαι βέβαιη ότι ήδη πολλοί σχολιάζετε «πως μας τη βγήκες έτσι αριστερή ρε αδερφούλα μου» ή «ντροπή σου να τον υπερασπίζεσαι». Καμία σχέση απαντώ. Κι όποιος το πιστεύει. Τα λέω όλα αυτά γιατί ειλικρινά με ενόχλησε εξίσου η επιλογή της Άννας Καραμανλή να στήσει όλο αυτό το σόου (κι ας με συγχωρήσει για την αυστηρότητα) μια μέρα που σπάραζε το πανελλήνιο για δύο νέα παιδιά που πετούσαν για την ασφάλεια όλων μας και η μοίρα τους στέρησε τη ζωή τόσο άδικα και τόσο απότομα.
Γιατί τα συλλυπητήρια όσο ειλικρινή κι αν ήταν (αυτό δεν το αμφισβητώ επουδενί) πνίγηκαν τελικά στην προσπάθεια να πλήξει τον αντίπαλο, αξιοποιώντας φτηνά μέσα για τα οποία τον κατηγορεί ότι τα χρησιμοποιεί ο ίδιος. Με μια εκτυπωμένη φωτογραφία στον υπολογιστή, την οποία κράδαινε εν μέσω πανελλήνιας θλίψης, μιλώντας για το χαμόγελο Colgate του Αλέξη Τσίπρα.
Ήταν θεωρεί κανείς καλύτερη η δική της συμπεριφορά απ' του κ. Βαρεμένου που έπεσαν να τον φάνε στο Διαδίκτυο; Και επίσης τη Νέα Δημοκρατία την ενόχλησε μόνο η αντίδραση Βαρεμένου αλλά όχι η στάση της βουλευτού της; Δεν βρήκε μια λέξη αποδοκιμασίας για την προμελετημένη πόλωση που προκλήθηκε από την ίδια, ενώ η κυβέρνηση τονίζει διαρκώς ότι δεν θα κυλιστεί στο βούρκο που θέλει να σύρει τη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί μη μου πείτε ότι πας στο στούντιο πρωινιάτικα με την εκτύπωση στα χέρια, την «κολλάς» - τίγκα στην ειρωνεία - στα μούτρα του πολιτικού σου αντιπάλου και προσδοκάς σε ήρεμο διάλογο;
Κι από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδοκιμασία μεν για τον βουλευτή του γιατί είχε εισπράξει το κοινωνικό κλίμα εναντίον του, αλλά και το κράξιμο... κράξιμο στην κυβέρνηση. Ίσες αποστάσεις που διατείνεται ότι δεν του αρέσουν. Και τόσο που αναρωτιόσουν αν ήταν ειλικρινής και η αποδοκιμασία του κ. Βαρεμένου.
Ελεος με το «σκηνικούλι»
Είμαι σκληρή ναι. Αλλά εξοργίστηκα και παραμένω εξοργισμένη με όλο το «σκηνικούλι». Δεν είναι αυτό που μας αξίζει. Και δεν πρέπει να κρίνουν αυτά τα σκηνικά την ψήφο μας. Γιατί συγγνώμη που θα το πω. Δεν ήταν προσπάθεια πατριδοκαπηλείας κατ' εμέ. Στεγνή ψηφοθηρία ήταν. Μπορεί να είμαι κι άδικη. Μπορεί η πρόθεση να μην ήταν αυτή. Αυτό έδειχνε όμως. Και είναι κρίμα γιατί αδίκησε εντέλει την αρχική καλή πρόθεση να συλλυπηθεί τις δύο οικογένειες των αδικοχαμένων πιλότων μας και να προκαλέσει ένα κλίμα ενότητας. Και εξίσου απαράδεκτη ήταν η αντίδραση Βαρεμένου.
Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα απ' όλο τον χαμούλη ήταν ένα. Η αποστροφή των πολιτών που απεχθάνονται την κοκορομαχία για την κοκορομαχία και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση για να πλήξεις τον αντίπαλο. Όπως απεχθάνονται και τις εν βρασμώ αντιδράσεις τύπου κ. Βαρεμένου για να είμαι ακριβοδίκαιη. Δείχνει την κλιμάκωση μιας τοξικότητας στο δρόμο προς τις κάλπες που ενέχει μεγάλους κινδύνους για όλους. Και αηδιάζει όσους κρίνουν αυστηρά με αντικειμενικά κριτήρια κι όχι με κομματικές παρωπιδες. Και επειδή αυτή είναι η δεξαμενή των ψηφοφόρων που θα κρίνει σε ένα βαθμό το εκλογικό αποτέλεσμα, καλό θα ήταν όλοι να είναι πιο προσεκτικοί στο εξής.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
