Ατύπως μεν, αλλά η προεκλογική περίοδος έχει ήδη ξεκινήσει και το κλίμα είναι άκρως τοξικό. Όσο, δε, περνά ο καιρός τόσο περισσότερο οξύνονται τα πνεύματα στο πολιτικό σκηνικό και προοιωνίζεται ένα διάστημα ακραίας πόλωσης. Ο κίνδυνος είναι οι διαξιφισμοί των πολιτικών αρχηγών και των βουλευτών στο δρόμο προς την κάλπη να παρασύρουν την κοινωνία σε κομματική «φανατίλα».
Η χώρα έχει πληρώσει ακριβά το διχασμό και θα είναι αμαρτία να χωριστούμε ξαφνικά σε Βόρειους και Νότιους για να υποστηρίξει ο καθένας το κόμμα που ψηφίζει ή που εμπιστεύεται περισσότερο. Οι διαφωνίες είναι θεμιτές και μπορούν να γίνουν εξαιρετικά παραγωγικές, αρκεί να εκφράζονται πολιτισμένα και με επιχειρήματα. Όχι με κραυγές, ύβρεις, μηδενισμό του «αντιπάλου» και σε κλίμα κοκορομαχίας. Με λίγα λόγια στο δρόμο προς τις εκλογές οι πολίτες δεν πρέπει να λειτουργήσουν με συμπεριφορές «ροντέο» επιδιδόμενοι σε λεκτικό «μποξ». Δεν έχει κανένα νόημα, κανένα όφελος και οδηγεί σε αλληλοσπαραγμό.
Το λάθος είναι να επιδιώκεις να επιβάλλεις την άποψή σου και να λειτουργείς διχαστικά. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι ο φανατισμός, ο δογματισμός, οι εμπάθειες και η μονομέρεια, υποβαθμίζουν την κριτική ικανότητα του ανθρώπου
Η σκέψη δεν είναι εν κενώ δυστυχώς. Σε ποιον δεν έχει τύχει σε πολιτική συζήτηση σε μια παρέα να βρεθεί αντιμέτωπος με κάποιον φίλο ή γνωστό, ο οποίος ξαφνικά υπερασπίζεται το κόμμα που ψηφίζει λες και έχει το αλάθητο του Πάπα, καθυβρίζει τον κύριο πολιτικό του αντίπαλο ή και όλα τα υπόλοιπα κόμματα και αν διανοηθεί κάποιος άλλος να διατυπώσει μια ένσταση επ' αυτού του επιτίθεται θυμίζοντας θερμοκέφαλο οπαδό και τινάζοντας τη συζήτηση στον αέρα; Το παν είναι να μην έχουμε κομματικές παρωπίδες και να σεβόμαστε την άποψη του άλλου.
Ο καθένας έχει το δικαίωμα να πιστεύει και να υποστηρίζει ότι επιθυμεί και θα είναι μέγα λάθος να φαγωθούμε μεταξύ μας για το αποτέλεσμα της κάλπης. Σκεφτείτε εξάλλου το αντίστροφο παράδειγμα. Ποιος δεν έχει απολαύσει πραγματικά μία πολιτική συζήτηση, που ο συνομιλητής του αναδεικνύει με επιχειρήματα τις θετικές πτυχές αλλά και τα λάθη της κάθε παράταξης, λειτουργώντας ακριβοδίκαια, ανεξαρτήτως του τι πρεσβεύει ιδεολογικά;
Το λάθος δεν είναι να θέλεις να κερδίσει το κόμμα στο οποίο πιστεύεις. Το λάθος είναι να επιδιώκεις να επιβάλλεις την άποψή σου και να λειτουργείς διχαστικά. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι ο φανατισμός, ο δογματισμός, οι εμπάθειες και η μονομέρεια, υποβαθμίζουν την κριτική ικανότητα του ανθρώπου και του στερούν την αμεροληψία, καθιστώντας τον έρμαιο των παθών του. Όταν φανατιζόμαστε παύουμε να είμαστε πνευματικά ελεύθεροι.
Δεν θα ήταν, δε, διόλου τιμητικό για εμάς ως Ελληνες ενόψει των επικείμενων εκλογών να δούμε ξανά την Ελλάδα να χωρίζεται σε πράσινα και μπλε καφενεία όπως τη δεκαετία του '80, όπου οι ψηφοφόροι σε πολλά χωριά και κωμοπόλεις δεν μιλούσαν μεταξύ τους, έπιναν τον καφέ τους σε χωριστά καφενεία ανάλογα με το κόμμα που ψήφιζαν και ενίοτε σε κούπα με τα σύμβολα των κομμάτων.
Ναι λοιπόν στην πολιτισμένη διαφωνία και τον εποικοδομητικό διάλογο, ναι στη στήριξη του κόμματος που ψηφίζεις, αλλά ΟΧΙ στη φανατίλα. Δεν έχει να προσφέρει τίποτα ούτε στον καθένα ατομικά, ούτε στη χώρα, ούτε καν στο κόμμα που θα πάρει την ψήφο σου.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
