Η συνολική ανασφάλεια της Άγκυρας σε διεθνή θέματα, ακόμη και τη στιγμή που ο πρόεδρος Ερντογάν επιδιώκει να διαδραματίσει ρόλο μεσολαβητή στην κρίση, προκαλούμενη από τη ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, αναδεικνύεται από την ανούσια τοποθέτηση της Τουρκίας για εκλογή μουφτήδων στη Θράκη. Η Αθήνα επέλεξε να απαντήσει με ανακοίνωση που προτρέπει την Τουρκία να μελετήσει τη Λωζάννη πριν αναφερθεί στα θέματα της θρησκευτικής έκφρασης των μουσουλμάνων συμπολιτών μας.
Η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, όπως φαίνεται από το φιλοπαίγμον ειρωνικό ύφος, μάλλον δεν έχει συνταχθεί από διπλωμάτες ή τουλάχιστον από καλούς γνώστες του θέματος, που μπορούν και βάζουν αποτελεσματικά την Τουρκία στη θέση της.
Το ανερμάτιστο της τουρκικής απαίτησης περί «εκλογής μουφτή» έχει αναδειχθεί διεθνώς, με ιδιαίτερη έμφαση στις συναντήσεις με Άραβες συνομιλητές, οι οποίοι τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή δεν φαινόταν να συμφωνούν με την προωθούμενη ιδέα της Τουρκίας για εκλογή του θρησκευτικού ηγέτη από το σύνολο των πιστών. Οι λόγοι πολλοί και θα τους αναδείξουμε στη συνέχεια, αλλά αξίζει να προταχθεί το άκαιρο της τουρκικής μόχλευσης για την εκλογή των μουφτήδων στη Θράκη. Ο κύριος Ερντογάν, θρησκευόμενος μουσουλμάνος ηγέτης, εκφραστής ενός δήθεν λαϊκού Ισλάμ όπως το αντιλαμβάνεται μόνο ο ίδιος, εισάγει θέμα εκλογής μουφτή δύο ημέρες πριν την έναρξη του μουσουλμανικού Ραμαζανίου επιδιώκοντας εντάσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ των Ελλήνων μουσουλμάνων.
Ο πολιτικός ξεπεσμός ενός μουσουλμάνου ηγέτη σε βάρος της θρησκευτικής ηρεμίας, που απαιτεί η διδασκαλία του Ισλάμ κατά την περίοδο της μεγάλης εορτής των μουσουλμάνων, δεν μπορεί να παραμένει ασχολίαστος. Επίσης δεν μπορεί να παραμένει αναξιοποίητη από τους συντάκτες των ανακοινώσεων του υπουργείου Εξωτερικών η αδιαφορία της Τουρκίας στην πρακτική που ακολουθείται στο Ισλάμ για τον διορισμό των μουφτήδων, καθώς επίσης και η πρόθεση της Ελλάδας να θέσει την τουρκική πρόταση στις συνομιλίες με τις ισλαμικές χώρες, τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας, τον Αραβικό Σύνδεσμο, αλλά και τα μεγάλα θεολογικά πανεπιστήμια του αραβικού και Ισλαμικού κόσμου. Θα πρέπει να κατανοήσει η Τουρκία ότι οι «εμπνεύσεις» κάθε Τούρκου ηγέτη στην παγκοσμιοποιημένη εποχή μας δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα, αλλά στο σύνολό της την πολυπολιτισμική διεθνή μας κοινωνία και η Αθήνα προφανώς θα προβάλει το θέμα σε όλη του τη διάσταση.
Στο Ισλάμ ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης διορίζεται από τον πολιτειακό ηγέτη της χώρας, Βασιλιά, Σουλτάνο, Εμίρη ή και Πρόεδρο. Όσον αφορά στον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη σε αλλόθρησκη χώρα, κυρίως των Αβρααμικών θρησκειών, υπάρχει απόφαση (φετφά) που αναγνωρίζει το διορισμό του θρησκευτικού ηγέτη των μουσουλμάνων από αλλόθρησκο ηγεμόνα με τον όρο ότι μετά τον διορισμό το αλλόθρησκο κράτος δεν θα παρεμβαίνει στην άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων και επιταγών του Ιερού Νόμου, που αποφασίζει αποκλειστικά ο μουφτής.
Στον Ισλαμικό κόσμο τον προς διορισμό μουφτή προτείνουν οι Ουλεμάδες, θεολόγοι του Ισλάμ, προς τον Ανώτατο Άρχοντα του κράτους. Την ίδια πρακτική διορισμού μουφτή ακολουθεί η Ελλάδα πολύ πριν την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης και ανεξάρτητα από το σημαντικό διεθνές κείμενο.
Η δήθεν δημοκρατική εκλογή μουφτή, που προτείνει η Τουρκία, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της δημοκρατικής λειτουργίας των κοινωνιών μας διότι:
- Κατά την αδιαμφισβήτητη γνώση της Ελληνικής Δημοκρατίας πάνδημη εκλογή θρησκευτικού ηγέτη, με κάλπη ή χωρίς κάλπη, δεν εφαρμόζεται από καμία αναγνωρισμένη θρησκεία. Οι θρησκευτικοί ηγέτες εκλέγονται από Συνόδους της Ιεραρχίας, Επισκόπων, Καρδιναλίων, Ουλεμάδων, Ραβίνων και όχι από το θρησκευόμενο λαό.
- Μόνο το τρίτο Ράιχ επέβαλε πάνδημη εκλογή του προκαθήμενου της Προτεσταντικής θρησκείας για να ελέγχει με ναζιστική σκληρότητα τους πιστούς. Προφανώς ο κύριος Ερντογάν δεν προσδοκά να ταυτίζεται με παρόμοιες επιλογές.
- Ο θρησκευτικός ηγέτης έχει την ευθύνη πνευματικής καθοδήγησης των πιστών και δεν επιτρέπεται, για την καλή λειτουργία της Δημοκρατίας, να θεωρεί ότι η πνευματική του ηγεσία συνοδεύεται και από εθναρχική λαϊκή εντολή, όπως θα μπορούσε να ισχυρισθεί αν εκλέγεται από τον θρησκευόμενο λαό.
- Η τουρκική επιμονή στο θέμα πάνδημης εκλογής των μουφτήδων στη Θράκη ταυτίζεται με τις διαδικασίες εκλογής του θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν, σιήτες, και θα ήταν σκόπιμο να γνωρίζουμε την επίσημη και σαφή τοποθέτηση των σουνιτικών ηγεσιών επί της τουρκικής πρότασης. Εάν οι ηγεσίες του Αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου τείνουν προς την κατεύθυνση που προτείνει η Τουρκία τότε η εφαρμογή της στις μουσουλμανικές χώρες ανοίγει μία νέα ενδιαφέρουσα θρησκευτική και πολιτική συζήτησης.
- Τόσο το Συμβούλιο της Ευρώπης, όσο το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και η ΕΕ δεν υιοθετούν την πρόταση πάνδημης εκλογής θρησκευτικών ηγετών, που τόσο απελπισμένα επαναφέρει το βαθύ τουρκικό κράτος, επειδή αντιλαμβάνονται και αξιολογούν θετικά τον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα διορίζει, δια του Προέδρου της Δημοκρατίας μετά από πρόταση μουσουλμάνων εκλεκτόρων, τους τρείς μουφτήδες στη Θράκη.
- Κάθε μουφτής ως δικαστής (ιεροδίκης) δεν μπορεί να εκλέγεται και προφανώς όπως προβλέπεται από τις συνταγματικές διατάξεις διορίζεται.
Όλοι γνωρίζουν ότι η Λωζάννη δεν ασχολείται με την ανάδειξη του θρησκευτικού ηγέτη, αλλά υπογραμμίζει με το πνεύμα και το γράμμα των σχετικών άρθρων ότι τα θρησκευτικά δικαιώματα των μουσουλμάνων της Ελλάδας και των ελληνορθοδόξων της Τουρκίας εξασφαλίζονται απολύτως.
Με παράνομη, αντισυμβατική και διχαστική παρέμβαση η Άγκυρα προσπαθεί ματαίως να εξαναγκάσει την Ελλάδα σε αντιδημοκρατική πάνδημη εκλογή μουσουλμάνων θρησκευτικών ηγετών, παραβιάζοντας την καλή πρακτική των μουσουλμανικών χωρών, αλλά και τις επιθυμίες των μουσουλμάνων συμπολιτών μας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
