Η απαίτηση υποταγής όλων στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο και στις αποφάσεις του ΟΗΕ οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ο Κυπριακός λαός επέτυχε με την απόφασή του το 2004 να ανοίξει ένα νέο δρόμο, που καταργεί την ανάγκη εγγυήσεων, διασφαλίζει τα δικαιώματα όλων των πολιτών της Κύπρου, όπως ισχύει και για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες, ενώ ταυτοχρόνως ισοπεδώνει εμπόδια προηγούμενων αυθαιρεσιών, 1963, αλλά ακόμη και αυτή την εισβολή.
Το πολιτικό πλεονέκτημα που επέτυχαν οι κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας προφανώς δεν έχει αξιοποιηθεί. Σε πολλές αναλύσεις και στις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας, ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, επίλυσης του Κυπριακού απουσιάζει η δυναμική προβολή του νέου στοιχείου που αφορά στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Ακόμη και στα πιο πρόσφατα κείμενα και κυρίως στη δήλωση του Προέδρου στο Συμβούλιο Ασφαλείας περιθωριακά λαμβάνεται υπόψη το γεγονός και ίσως δικαιούμεθα να ισχυρισθούμε ότι παραβλέπεται όλο το πολιτικό και νομικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ. Όμως στη σημερινή πραγματικότητα, που προσδιορίζει την ΕΕ, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο, κανείς δεν μπορεί να παραβλέπει τη δεσμευτική και υποχρεωτική συνθήκη για την ΕΕ.
Η ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία εξασφαλίζει τις τέσσερεις ελευθερίες στο έδαφός της για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες χωρίς διακρίσεις. Οποιοσδήποτε αποφασίζει διαφορετικά παραβιάζει το Ευρωπαϊκό, το Διεθνές και το Κυπριακό δίκαιο, αλλά και τον συνταγματικό χάρτη της χώρας, που έχει προσαρμοσθεί στην Ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Σκέψεις για διχοτόμηση του νησιού δεν έχουν θέση σε οποιαδήποτε συζήτηση. Επίσης σενάρια που εκκινούν από την άποψη ότι οι πλευρές στην Κύπρο δεν μπορούν να συμβιώσουν ή δεν μπορούν να συνυπάρξουν στον κορμό της δημόσιας διοίκησης του κράτους, βιάζουν κάθε αρχή διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου, που διαμορφώνουν την ορθή διακυβέρνηση της χώρας. Μετά την ολοκλήρωση της ενταξιακής διαδικασίας όλα έχουν οριοθετηθεί και διαμορφώσει πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο δημοκρατικής και ισόνομης σύγχρονης Πολιτείας.
Η ΕΕ υποχρεώνεται να μεριμνά για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού κεκτημένου στην Κύπρο, όπως πράττει για όλα τα κράτη μέλη. Η παραβίαση του ευρωπαϊκού εδάφους της Κύπρου από την Τουρκία αποτελεί πολύ σοβαρό θέμα θεσμικής και πολιτικής λειτουργίας πρωτίστως της ΕΕ, αλλά και της διεθνούς κοινότητας. Όποιος πολιτικός ηγέτης δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος της πολιτικής αδυναμίας που αναδεικνύεται από την διαιώνιση του κυπριακού, μάλλον απαλλοτριώνει την πολιτική αξία της ΕΕ και το ρόλο της στις διεθνείς εξελίξεις.
Επειδή πολλά λέγονται και γράφονται για τις αποφάσεις της Κυπριακής Κυβέρνησης, που αφορούν κύπριους πολίτες τουρκοκυπριακής καταγωγής, θα ήταν σκόπιμο να μελετηθεί η συμπεριφορά των θεσμών και ειδικότερα της Ε.Επιτροπής για την εφαρμογή των συνθηκών στην Κύπρο. Από μία αρχική διερεύνηση των δεδομένων διαφαίνεται ότι η θεσμική λειτουργία της ΕΕ έχει ανασταλεί στην Κύπρο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως θεματοφύλακας των συνθηκών έχει ανεχθεί την αναστολή του ευρωπαϊκού κεκτημένου που επιβάλλει η Τουρκική κατοχή. Το γεγονός αυτό αποκτά ξεχωριστή σημασία όταν η ίδια η Ε.Επιτροπή εισηγείται και προωθεί την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, διαθέτοντας κεφάλαια για την προσαρμογή της Άγκυρας στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, ιδιαίτερα τη στιγμή που η κατοχική συμπεριφορά της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου εμποδίζει τη δημοκρατική λειτουργία της Λευκωσίας, την ανάπτυξή και προσαρμογή των Κυπρίων στις Ευρωπαϊκές προσδοκίες. Πραγματικά το σύνολο των Ευρωπαίων πολιτών θα πρέπει να σταθεί κριτικά απέναντι στη θεσμική λειτουργία της Ευρώπης και να διερωτηθεί ποιό όργανο της ΕΕ, πολιτικό, νομοθετικό ή δικαστικό, θα πρέπει να μελετήσει τη διαχρονική ζημιά, πολιτική, κοινωνική και οικονομική, που έχει υποστεί η Κύπρος από τη συμπεριφορά της Άγκυρας, αλλά και συγκεκριμένων κρατών μελών, που με την πολιτική τους ενθαρρύνουν τον εισβολέα προκειμένου να εξασφαλίζουν προνόμια στο έδαφος της Κύπρου σε βάρος εταίρων και συμμάχων.
Το πλαίσιο που θωρακίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και την ελεύθερη οικονομία αποτελεί την απόλυτη εξασφάλιση των γεωστρατηγικών Ευρωπαϊκών επιδιώξεων και βεβαίως την αρμονική διαβίωση του κυπριακού λαού με ισονομία και ισοπολιτεία. Η επιλογή για το πολιτειακό και πολιτικό σύστημα της της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα των Κυπρίων. Με δημοψήφισμα μόνο μπορεί να ανατραπεί προηγούμενο δημοψήφισμα. Ο λαός και οι πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου, όταν ερωτηθούν, θα απαντήσουν για την επιλογή του μέλλοντός τους. Καμία εγγυήτρια ή κατοχική δύναμη μετά το 2004 δεν ορίζει τις συνομιλίες για το μέλλον της Κύπρου. Η Βρετανία, που φοβάται ότι διακυβεύονται πολλά κεκτημένα της στην Κύπρο, η Τουρκία, δύναμη κατοχής, αλλά και η Ελλάδα, μέλος της ΕΕ δεν αποτελούν δυνάμεις εγγύησης και εφαρμογής των συνταγματικών επιταγών και των ευρωπαϊκών δεσμεύσεων της Κύπρου. Με αναμφισβήτητη την ευρωπαϊκή πραγματικότητα της Κύπρου εκκινούν, στον εσωτερικό διάλογο και στις διεθνείς πρωτοβουλίες, νέες πολιτικές τις οποίες διαμορφώνουν οι Κύπριοι στο σύνολό τους και όχι η δύναμη κατοχής.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
