Οι ταχύτατες πολιτικές μεταπτώσεις του τούρκου Προέδρου προκύπτουν από την άσκηση διεθνούς πίεσης που δέχεται η Αγκυρα και όχι από την πολιτική αναποφασιστικότητα ενός πολιτικού ηγέτη, τον οποίο μέχρι και πολύ πρόσφατα τα διεθνή ΜΜΕ και ορισμένοι πολιτικοί χαρακτήριζαν ως σημαντικό ηγέτη, που θα αποκαθηλώσει τον Κεμάλ Ατατούρκ. Το μόνο σίγουρο που έχει επιτύχει ο Πρόεδρος της Τουρκίας είναι να διχάσει τον τουρκικό λαό σε Κεμαλικούς και Ισλαμιστές. Τους τελευταίους δε σε Γκιουλενιστές και Αδελφούς Μουσουλμάνους.
Παρακολουθούμε με πολύ προσοχή κάθε παράνομη διεθνή δραστηριότητα της Τουρκίας, αλλά και δηλώσεις του Προέδρου και της ηγεσίας της. Μεγαλύτερη σημασία όμως πρέπει να δίδεται στις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, που προκαλούνται από την τουρκική στάση, και να αφιερώνεται περισσότερος χώρος και χρόνος στην ορθολογική ανάλυση, ώστε κάθε Έλληνας πολίτης να αντιληφθεί τον επιτυχή τρόπο με τον οποίο η χώρα μας αντιμετωπίζει έναν γείτονα και σύμμαχο, που έχει υπερβεί κάθε όριο νομιμότητας, καλής γειτονίας, στρατηγικών επιδιώξεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Εγκαίρως έχει ενημερωθεί η Άγκυρα, με πολύ έντονη και αυστηρή γλώσσα, από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, ότι τόσο το θέμα των S-400 όσο και η απόλυτη, προκλητική συμπεριφορά περί δύο κρατών στην Κύπρο δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ανοχής. Το μήνυμα σαφές και πολιτικά σκληρό, όμως ο τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει το "πανηγυράκι" της Αμμοχώστου, πολιτική τύπου «χάντρες και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς».
Στο σοβαρότατο θέμα των S-400 η υποταγή του Προέδρου Ερντογάν ταχύτατη και εμφανέστατη. Ακόμη και για αρχάριους των διεθνών σχέσεων η τουρκική συμπεριφορά δεν μπορούσε να είναι πιο ευανάγνωστη. Οι κυρώσεις όμως διατηρούνται κυρίως στα θέματα πολιτικής, στρατηγικής συνεργασίας και αμυντικών συστημάτων μέχρι η Τουρκία να υπογράψει τη απόλυτη υπακοή στην γεωστρατηγική απαίτηση της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ . Δεν έχει καμία αξία οποιαδήποτε δήλωση του Προέδρου της Τουρκίας και των στελεχών της κυβέρνησης του μπροστά στις σημαντικότατες εξελίξεις της διεθνούς ζωής.
Τα προβλήματα της τουρκικής συμπεριφοράς έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ξεκίνησαν από τη στιγμή που η Τουρκία δεν επέτρεψε αξιοποιήση της βάσης του Ιντσιρλίκ για προγραμματισμένες επιχειρήσεις κατά του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ. Οι σχέσεις φορτίσθηκαν ακόμη περισσότερο με την ακύρωση της στρατηγικής συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ, την ταύτιση της Άγκυρας με τον Μόρσι/Αδελφούς Μουσουλμάνους και αποκορυφώθηκαν με την επιμονή πυρηνικής συνεργασίας Άγκυρας- Μόσχας, στο Ακουγιού, κυρίως όμως με την απόκτηση και έναρξη εγκατάστασης του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400.
Η Ουάσιγκτον χωρίς διαφοροποιήσεις, είτε κυβερνάται από Δημοκρατικούς είτε από Ρεπουμπλικάνους, δεν αφήνει κανένα περιθώριο ανοχής όταν διακυβεύονται γεωστρατηγικά συμφέροντα και η διατήρηση της θέσης του πρώτου μεταξύ ίσων συνομιλητών, όπως η Μόσχα και το Πεκίνο. Χωρίς λεκτικές υπερβολές και αποφεύγοντας να λάβει θέση υπέρ ενός ή άλλου συμμάχου υπενθυμίζει τις δεσμεύσεις, που από κοινού έχουν αναληφθεί και αφορούν την συμμαχική παρουσία, την άμυνα, τη γεωπολιτική, τα ενεργειακά, τους αγωγούς, το περιβάλλον και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Κατά κοινή διαπίστωση η Άγκυρα, με τις επιλογές της, δυναμιτίζει και αποδυναμώνει τις ευρω-νατοϊκές επιλογές.
Η ΕΕ με καθυστέρηση, αργόσυρτα και γραφειοκρατικά βήματα, ακολουθεί την αμερικανική ξεκάθαρη στάση έναντι μίας πολιτικά δύστροπης Τουρκίας. Εγκαίρως και με σειρά επισήμων δηλώσεων το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών υποχρέωσε την Τουρκία να αποσύρει το γεωτρύπανό της από τα χωρικά ύδατα, στη βόρεια θαλάσσια περιοχή, της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στις σχετικές δηλώσεις από αμερικανικής πλευράς υπογραμμίζεται ότι η κυριαρχία σε όλη την κυπριακή επικράτεια, ξηρά, θάλασσα, αέρα και διάστημα, ασκείται από τη μοναδική, διεθνώς αναγνωρισμένη, κυβέρνηση της Κύπρου. Η ΕΕ, οι ΗΠΑ και η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζουν μία και μόνο κυβέρνηση, που εκφράζει επισήμως την Κυπριακή Δημοκρατία. Καταδικάζεται απερίφραστα η παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή, που λειτουργεί εις βάρος των συμφερόντων του συνόλου των κυπρίων πολιτών. Η πραγματικότητα αυτή δεν παραμερίζεται σε οποιαδήποτε συζήτηση, που σκοπεύει να τερματίσει την τουρκική παρανομία. Καμία πρόταση δεν νομιμοποιεί την Τουρκία να επιδιώκει μεταβολή της ενιαίας Κυπριακής Δημοκρατίας, που αποφασίσθηκε με τις συμφωνίες το 1960 και επιβεβαιώνεται συνεχώς με αποφάσεις και ψηφίσματα του ΟΗΕ ιδιαιτέρως όμως με την ένταξη στην ΕΕ. Η εσωτερική οργάνωση της ενιαίας Κύπρου, η επιλογή των Κυπρίων για ομοσπονδιακή, διζωνική, δικοινοτική Πολιτεία αποτελεί εγγυημένο πλεονέκτημα των Κυπρίων και υπόκειται μόνο στη διεθνή απόφαση περί ενιαίας Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι στις επιθυμίες της Τουρκίας.
Η στάση όλων έναντι της Τουρκίας επιβεβαιώνει ότι η Άγκυρα δεν αποτελούσε ποτέ μοναδικό αποδεκτό πόλο άσκησης περιφερειακής πολιτικής και συνεπώς δεν αξίζει να ασχολούμεθα καθημερινώς τόσο πολύ με ανερμάτιστες δηλώσεις κάθε τούρκου.
Η Ελλάδα παρακολουθεί τις πολιτικές, κοινωνικές, διπλωματικές επιλογές του γείτονα. Δεν ολιγωρεί μπροστά στην τουρκική πολιτική. Υπογραμμίζει σε εταίρους, συμμάχους και φίλους ότι το πρόβλημα αφορά τη διεθνή σταθερότητα και δεν αποτελεί απλώς μία διμερή αντιπαράθεση. Απαιτούνται συνεχείς και συντονισμένες δράσεις, ώστε η Τουρκία να συμπεριφερθεί ως σύμμαχος και μελλοντικός εταίρος, που σέβεται την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία, αν η Άγκυρα επιλέγει την ευρωατλαντική συμμαχία και επιθυμεί ακόμη την έναρξή της στην ΕΕ.
* Πρέσβυς ε.τ
Γενικός Διευθυντής Ερευνητικού Κέντρου ΜΟΗΑ (www.moha.center)
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
