Η τυχαία συνάντηση ενός τυφλού με έναν αόρατο καταδεικνύει τα λάθη της δημιουργίας. Ο Θεός αμφισβητούμενος αποφασίζει να καταστρέψει τον κόσμο. Ο αναμφισβήτητος Θάνατος προσπαθεί να τον εμποδίσει, για να τον αντικαταστήσει. Ένας αμφίβιος επιδειξίας της αδράνειας θα υπηρετήσει και θα ανατρέψει τα σχέδια και των δύο.
Ένα ατίθασο παλιόπαιδο, μια αφελής όμορφη κοκκινομάλλα και ένας πεινασμένος λύκος ξεκινούν ένα ταξίδι χωρίς να νοιάζονται για τον προορισμό. Στη χαρούμενη συντροφιά θα προστεθούν ένας φλύαρος κόρακας, ένας άπληστος κόμης, ένα σοφό γουρούνι, ένα εξωγήινο ρομπότ, ένας άτυχος παπάς, ένας ευσυνείδητος αστυνόμος και πολλά άλλα ζώα, που ακολουθούν υποθέτοντας εσφαλμένα πως υπάρχει κάποιος που ξέρει πού πηγαίνουν και γιατί.
Τις μέρες βαδίζουν πάνω στα χνάρια των παλαιών εξερευνητών που έχασαν τον δρόμο τους, επειδή είχαν ως πυξίδα τους τις απαγορεύσεις των ιερών κειμένων. Δεν συναισθάνονται ότι τους επέλεξε η μοίρα, για να βιώσουν τα διλήμματα των βιβλικών προσώπων, ώστε να ανακαλύψουν την τρίτη επιλογή, που θα έδινε μια νέα ευκαιρία στην ανθρωπότητα, και ξοδεύουν τις λίγες ώρες που τους απομένουν σε κοροϊδίες και σαχλαμάρες ανέμελης σχολικής εκδρομής.
Τις νύχτες πειραματίζονται συναρμολογώντας απεχθή ερωτικά συμπλέγματα ή διαπράττουν κατά λάθος φριχτά εγκλήματα απάθειας. Κυρίως όμως στοχάζονται πάνω στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και, επειδή φυσικά οι απαντήσεις δεν τους ικανοποιούν, οι φιλοσοφικοί διάλογοι καταλήγουν σε αδιέξοδους διαπληκτισμούς, καθώς τα τετριμμένα αποφθέγματα γίνονται αφορμή για ευφυή αστεία ή, συχνότερα, για γελοίες εξυπνάδες.
Συγχρόνως στην πόλη που παρακμάζει οι ανυποψίαστοι κάτοικοι βλέπουν τα σημάδια της κατάρρευσης, αλλά αδυνατούν να τα ερμηνεύσουν. Τη γενική ευφορία διαταράσσει μόνο ένας τρελός μουσικός που αποσυνθέτει ελεγείες και ιάμβους μετασχηματίζοντας τις τραγωδίες σε κωμωδίες. Παράλληλα σε μια προϊστορική σπηλιά ένας προφήτης πίθηκος σκαλίζει πάνω σε βράχους τους τερατόμορφους φόβους του προσπαθώντας μάταια να προειδοποιήσει τις επερχόμενες γενιές.
Οι φάλτσες μελωδίες και οι κακότεχνες ζωγραφιές μετατρέπουν τη λιτή αφήγηση σε οπτικοακουστικό υπερθέαμα και, αν και αρχικά προκαλούν σύγχυση παρουσιάζοντας το αποτέλεσμα να προηγείται της αιτίας, τελικά διευκολύνουν την αποκρυπτογράφηση του μηνύματος, που έτσι κι αλλιώς δεν φτάνει ποτέ στον παραλήπτη.
Ο συγγραφέας φιλοδοξεί να συμπυκνώσει σε εκατό σελίδες την πορεία ενός πολιτισμού εκατό αιώνων, μόνο και μόνο για να την απορρίψει ως εξωφρενική σπατάλη χρόνου. Ωστόσο θα είναι ικανοποιημένος, αν κατορθώσει τουλάχιστον να πείσει έστω και έναν πως ο στόχος του δεν ήταν απλώς να ειρωνευτεί τους μεγάλους διανοητές.
Ο αναγνώστης θα απορήσει για την σκοπιμότητα του εγχειρήματος, θα θαυμάσει την απλότητα στην πολυεπίπεδη διάρθρωση της δομής του, θα εντυπωσιαστεί από την πρωτοτυπία του στη διαχείριση των κοινότοπων παραδοχών, θα διασκεδάσει με τις απροσδόκητες εξελίξεις, θα κουραστεί από τις συνεχείς ανατροπές, θα συγκινηθεί από την κτηνώδη ανθρωπιά των πρωταγωνιστών, θα εξοργιστεί από την ανελέητη αναισθησία τους, θα εκνευριστεί από την ελεεινή ανοησία τους, θα απολαύσει το λεπτό χιούμορ τους, θα δυσανασχετήσει με τα χοντροκομμένα χωρατά τους, θα ενοχληθεί από τη χυδαιολογία τους, θα αγανακτήσει με την ανυπόφορη ασέβειά τους και, το σημαντικότερο, μόλις κλείσει το βιβλίο, θα έχει μάθει πώς θα τελειώσουν όλα, αν και μάλλον θα ευχόταν να είχε παραμείνει στην άγνοια.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
